ής, ές, impudent, d’où :
      1 grossier, violent, AND. 34, 23 ; IS. 73, 42, etc. ; joint à βίαιος, DÉM. 556, 21, etc. ;
      2 postér. licencieux, impudique, surt. en parl. de femmes, PLUT. LUC. JOS. B.J. 1, 22, 3.

• Cp. -έστερος, PLUT. Them. 21 ; • Sup. -έστατος, ESCHN. 15, 23.

ές, licentious, wanton, brutal, And. 4.40 (Sup.), D. 2.19 (Comp.); εἰς ἔμ’ ἀ. καὶ βίαιος Id. 21.128, cf. Is. 8.43; σκῶμμα Eup. 244; generally, outrageous, ἄνεμος Id. 320. Adv. -γῶς, πίονες extravagantly fat, Ar. Pl. 560; ἀ. ζῆν D. 36.45; ἀ. διακείμενος Lys. 24.15; ἀ. τινὶ χρῆσθαι D. 9.35.
lascivious, lewd, Jul. Caes. 315c.

ές (wird von den Alten von. Σέλγη, einer pisidischen Stadt, abgeleitet, vgl. θέλγω, schwelgen), ausgelassen, σκῶμμα Eupol. Ath. VI.237a ; ausschweifend, wollüstig, auch frech u. übermütig, = ὑβρίζων, Dem. 24.143 ; Pol. 8.12.9 ; gew. von Männern ; von Weibern erst Sp., wie Luc. u. Plut.
Nach B.A. 451 = σφοδρός, βίαιος, πνῖγος, Pherecr.; ἄνεμος Eupol. bei Poll. 1.111. – Am häufigsten im
• adv., ἀσελγῶς, πίονες Ar. Plut. 560 ; διακεῖσθαι Lys. 24.15 ; = παρανόμως Isae. 10.11 ; καὶ πολυτελῶς ζῆν Dem. 59.30 ; καὶ προπετῶς χρῆσθαι αὐτῷ ibid. 33 ; προπηλακίζεσθαι ibid. 35.