ός, όν [ᾰ]
      1 qui vient en aide : τινι, PD. O. 2, 49 ; ESCHL. Eum. 289 ; SOPH. El. 454, etc. à qqn ; ὁ ἀ. auxiliaire, défenseur (dans un combat) IL. 8, 205, etc. ; OD. 18, 232, etc. ; (devant un tribunal) IL. 18, 502 ; en gén. secourable : τινος, ESCHL. Eum. 486 ; SOPH. Aj. 357 ; LUC. Trag. 54 ; πρός τι, THC. 7, 62 ; ἐπί τινι, IL. 4, 235 ; τινι, NIC. Th. 636, contre qqn ou qqe ch. ; abs. salutaire, HPC. 288, 10 ; τινι, PLAT. Prot. 334 b, pour qqe ch. ;
      2 p. suite, vengeur, SOPH. El. 1392.

Étym. ἀρήγω.

όν, (< ἀρήγω) aiding, succouring, propitious, τινί Pi. O. 2.49, A. Eu. 289; abs., Id. Pr. 997, S. OT 206 (lyr.); — rare in Prose, beneficial, medically, Hp. Aër. 10; ἔλαιον… ταῖς θριξὶ ἀ. Pl. Prt. 334B.
c. gen., serviceable, useful towards a thing, ἀρωγὰ τῆς δίκης ὁρκώματα A. Eu. 486; γένος ναΐας ἀρωγὸν τέχνας serviceable in sea-craft, S. Aj. 357; δίψους ἀ.
against thirst, Antiph. 150; πόνων Luc. Trag. 54; with Preps., ἐπὶ ψευδέσσι Il. 4.235; πρός τι Th. 7.62; and c. dat., ῥίζας ἐχίεσσιν ἀ.
serviceable against, Nic. Th. 636. as Subst., helper, esp. in battle, ὅσοι Δαναοῖσιν ἀρωγοί Il. 8.205, etc. ; also, defender before a tribunal, advocate, ib. 18.502; ἀρωγοὺς ξυνδίκους θ’ ἥξω λαβών A. Supp. 726.

όν, beistehend, schützend, hilfreich, τινί, z.B. θάλος ἀρ. δόμοις Pind. Ol. 2.49 ; βέλεα ἀρ. Soph O.R. 206 ; neutr., Aesch. Prom. 999 ; Eum. 464 ; Soph. El. 454 ; γένος ναΐας τέχνας ἀρ., behilflich bei, Aj. 850 ; die Flasche heißt δίψας ἀρωγός Antiphan. bei Poll. 10.73. Häufiger subst., Helfer, Beistand ; so immer Hom., Il. 4.235, 8.205, 18.502, 21.371, 428, Od. 18.232. Seltener in Prosa, ταῖς θριξίν Plat. Prot. 534b.