ή, όν :
   I (ἀρχή, autorité) :
      1 qui concerne l’autorité ou le chef : ἀ. πυθμήν, ESCHL. Ch. 260, souche royale ; ἀ. γένος, THC. 2, 80 ; PLAT. Rsp. 444 b, race royale ;
      2 propre à commander, gén. XÉN. Mem. 1, 1, 16 ; PLAT. Prot. 352 b ; τὸ ἀρχικόν, DH. 5, 7 ; τὰ ἀρχικά, PHIL. l’art de commander ;
      3 p. suite, souverain, dominant, en parl. de qualités, de vertus, etc. ARSTT. Metaph. 1, 2, 7 ; POL. 1, 13, 9, etc. ;
   II (ἀρχή, commencement) :
      1 original, primitif, CLÉM. 832 ;
      2 initial, RHÉT. 8, 657 W.

• Cp. -ώτερος, PLAT. Tim. 45 a ; ARSTT. Pol. 4, 15. • Sup. -ώτατος, PLAT. Leg. 942 e ; DH. 5, 71.

Étym. ἄρχω.

ή, όν, (< ἀρχή) of or for rule, royal, πυθμήν A. Ch. 260; γένος Th. 2.80; official, δικαστήριον Chor. in Rev.Phil. 1.219; neut. pl. ἀρχικά as Subst., perh.
presents demanded by officials on entering office, PTeb. 3.57A 22. of persons, fit for rule, command, or office, Pl. Prt. 352b, al., Isoc. 2.24; having served as magistrates, CIG 2774 (Aphrodisias); c. gen., ἀνθρώπων X. Mem. 1.1.16; νεώς Pl. R. 488d; φύσει ἀρχικὸν πατὴρ υἱῶν Arist. EN 1161a18; ἔστιν κώτατα τῶν γενῶν Σκύθαι καὶ Θρᾷκες καὶ Πέρσαι Isoc. 4.67. Adv. -κῶς, ἔχοντες Lib. Or. 11.148; ἱερατικῶς καὶ ἀ. φυλαττόμενα Just. Nov. 58.
dominant, sovereign, ἡ ἀρχικωτάτη ἐπιστήμη the sovereign science, i.e. σοφία, Arist. Metaph. 982b4; τὴν ἀ. χώραν ἔχειν Id. PA 665b18; ἀ. ἀρετή, opp. ὑπηρετική, Id. Pol. 1260a23; — Math., principal, ἀ. συμπτώματα, of the properties of a curve, Apollon. Perg. Con. 1 Praef. ; ἀ. διάμετροι principal diameters, ib. 1.51.
belonging to ἀρχαί ΙΙ. 6, Dam. Pr. 130, 344.
primal, original, γένεσις Phld. D. 3.14; -κώτατον αἴτιον S.E. M. 9.5. Adv. -κῶς ib. 1.46. ἀ. σχῆμα ποιήσεως in which the poet commences with an invocation of the Muses, Zeus, etc., Anon. Fig. p. 149S.

zum Herrschen, zur Herrschaft geeignet, gehörig, ἀνήρ Plat. Phaedr. 248d ; καὶ ἡγεμονικός Prot. 352b ; gleich ἱκανὸς ἄρχειν Xen. Mem. 1.1.7 ; vgl. An. 2.6.8 ff ; πυθμήν, der Herrscherstamm, Aesch. Ch. 258 ; γένος, Herrschergeschlecht oder der zu den Aemtern befähigte Stand. Thuc. 2.80 ; Plat. Rep. IV.444b ; vgl. Isocr. 2.24 ; – τὸ ἀρχικόν, Herrschertalent, Dion.Hal. 5.71. – Auch herrschsüchtig, Isocr. 4.67.
• Adv. ἀρχικῶς, Sext.Emp.