ή, όν :
      1 qui concerne la trachée-artère ou les bronches, GAL. 2, 49 ;
      2 artériel, PLUT. M. 899 a.

Étym. ἀρτηρία.

ή, όν, of or for the trachea or bronchi, esp. ἀρτηριακή (sc. ἀντίδοτος), ἡ, medicament for their treatment, Plin. HN 20.207, 23.136, Gal. 13.1; δυνάμεις Androm. ib. 14; φάρμακα Aët. 8.54; ἀρτηριακὸν ἴσχαιμον styptic for arterial haemorrhage, Id. 3.19; ἀ. πάθος, τὰ ἀ., affections of these organs, Paul.Aeg. 3.28; ἡ ἀρτηριακή a medicine, Aët. 8.54 sq. ; ἡ ἀ. κοιλία τῆς καρδίας left ventricle, Placit. 4.5.7; ἀ. φωνή, of the human voice, opp. ἡ τῶν ὀργάνων, Nicom. Harm. 2.

zur Luftröhre, zu den Adern gehörig, Medic.