ἀρίθμιος < GRC < Lemma

Mainpage Search Dictionary Analyzer Documentation

GRC

ἀρίθμιος

Bailly

ος, ον [ᾰιθ] dont on tient compte, OPP. H. 1, 151 ; DP. 263.

Étym. ἀριθμός.

Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »

LSJ

α, ον, = numerical, Iamb. Comm. Math. 9; by number, ἀρίθμια σῦκα ρ’ POxy. 529.6 (ii AD).
2. Astrol., determining number, κλῆρος Vett.Val. 145.23; τόπος Id. 278.30.
II.
reckoned, counted, μέτ’ ἀθανάτοισιν ἀ. Rhian. 1.16; ἐν καὶ ὄνος κείνοισιν ἀ. prob. in Oppian. H. 1.151; ἀνέρες ἐν Λιβύεσσιν ἀ. D.P. 263; cf. μεταρίθμιος, ἐναρίθμιος.
III. Subst. ἀρίθμιον, τό, set, series, BGU 544.23 (iii AD).

Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)

Pape

ον, = ἀριθμητός, Opp. H. 1.151 ; Rhian. ep. 1, l.d.

Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)