ἀ·πόρθητος, ος, ον :
      1 non dévasté, IL. 12, 11 ; ESCHL. Pers. 348 ; HDT. 6, 28, etc. ;
      2 qu’on ne peut dévaster, inexpugnable, ANTIPH. (ATH. 681 c) ; DS. 36, 5, 3.

➳ Fém. -ήτη, EUR. Med. 826 (vulg. -ητος).

Étym. ἀ, πορθέω.

ον, not sacked, unravaged, Πριάμοιο… ἀ. πόλις ἔπλεν Il. 12.11; ἀρχαγοὺς ἀπορθήτων ἀγυιᾶν B. 8.52, cf. 99; Θάσον ἀ. λείπειν Hdt. 6.28; ἀ. χώρα Hell. Oxy. 16.3; of Attica, E. Med. 826, cf. A. Pers. 348; of Laconia, Din. 1.73, cf. Lys. 33.7; οὐκ ἐφύσων οἱ Λάκωνες ὡς ἀπόρθητοί ποτε; Antiph. 117.

unzerstört, Il. 12.11 ; Her. 6.28 ; Aesch. Pers. 340 ; χώρα, unverwüstet, Eur. Med. 826, wo ein cod. ἀπορθήτη hat ; unzerstörbar, χώρα – νομιζομένη Din. 1.73 ; vgl. Lys. 33.7 ; Λάκωνες ἀπόρθητοι Antiphan. bei Ath. XV.681c.