ἀπο·τρωπάω-ῶ (seul. prés. et impf.) détourner, écarter : τινα, IL. 20, 119, qqn ; τι, OD. 16, 405, qqe ch. ;

Moy. se détourner de, gén. IL. 18, 585 ; OD. 21, 112.

Frequentat. of ἀποτρέπω, τινὰ ὀπίσσω Il. 20.119; abs., εἰ δέ κ’ ἀποτρωπῶσι θεοί, παύσασθαι ἄνωγα Od. 16.405. Med., c. inf., Il. 18.585; c. gen., τανυστύος Od. 21.112, etc. ; c. acc., πεῖραν A.R. 3.16.

praes. ion. ep. = ἀποτρέπω, abwenden, Il. 20.119 ἡμεῖς πέρ μιν ἀποτρωπῶμεν ὀπίσσω ; Od. 16.405 εἰ δέ κ' ἀποτρωπῶσι θεοί ; pass., sich abwenden, Od. 21.112 μηδ' ἔτι τόξου δηρὸν ἀποτρωπᾶσθε τανυστύος ; Il. 18.585 δακέειν μὲν ἀπετρωπῶντο λεόντων ; – sp.D., Ap.Rh. 3.16.