ἀπο·παύω :
      1 tr. faire cesser, arrêter : ὠδῖνα, PLAT. Theæt. 151 a ; μένος, IL. 21, 340, apaiser la douleur, la colère ; τινά, IL. 18, 267, etc. arrêter, retenir qqn ; avec le gén. ἀπ. πολέμου, IL. 11, 323, faire cesser une guerre ; avec deux rég. πένθεος ἀπ. τινά, HDT. 1, 46, mettre un terme à la douleur de qqn ; cf. EUR. Suppl. 639 ; ἀπ. τινά avec l’inf. OD. 12, 126 ; 18, 114, empêcher qqn de continuer qqe ch. ;
      2 intr. cesser : ἀπό τινος, ANTH. 9, 217, qqe ch. ; abs. EUR. fr. 118 ;

Moy. se reposer de, cesser, gén. IL. 1, 422, etc. ; OD. 1, 340 ; ou ἐκ et le gén. SOPH. El. 231, etc.

➳ Moy. prés. 2 sg. épq. ἀποπαύεαι, IL. 16, 721 ; impf. 2 sg. épq. ἀποπαύεο, IL. 1, 422, et avec élis. de l’ο, OD. 1, 340.

stop or hinder from, make to cease from, τοὺς μὲν… εἴασαν ἐπεὶ πολέμου ἀπέπαυσαν Il. 11.323; πένθεος ἀ. τινά Hdt. 1.46; ἐρώτων S. Aj. 1205 (lyr.); λόγου δέ σε μακροὖ’ ποπαύσω E. Supp. 639; c. inf., hinder from doing, ἀ. τινὰ ἀλητεύειν, ὁρμηθῆναι, Od. 18.114, 12.126; — Med. and Pass., leave off, cease from, c. gen., πολέμου δ’ ἀποπαύεο πάμπαν Il. 1.422, cf. 8.473; ἀοιδῆς Od. 1.340; τοῦ δάκνειν X. Cyr. 7.5.62; ἐκ καμάτων S. El. 231 (lyr.); abs., leave off, opp. ἄρχεσθαι, Thgn. 2; terminate, Arat. 51. c. acc., stop, check, νὺξ ἀπέπαυσε… Πηλεΐωνα Il. 18.267; Ἀλκμήνης δ’ ἀ. τόκον 19.119, al. ; so ἀ. κῶμον Thgn. 829; μερίμνας E. Ba. 381 (lyr.); ὠδῖνα Pl. Tht. 151a, etc. intr. in Act., ἀπόπαυσον stop ! cease ! E. Fr. 118; οὐκ ἀπὸ πυγμαχίης ἀποπαύσετε; AP 9.217 (Scaev.).

(παύω), aufhören, abstehen lassen, hemmen, Πηλείωνα Il. 18.267 ; μένος 21.340 ; Ἀλκμήνης τόκον 19.119 ; mit dem inf., τὸν ἄναλτον ἀλητεύειν Od. 18.114 ; vgl. 12.126 ; τινά τινος, πολέμου Il. 11.323 ; πένθεος Her. 1.46 ; ἐμὲ ἐρώτων Soph. Aj. 1185 ; σὲ λόγου μακροῦ Eur. Suppl. 662 ; τοῦ ἀκροβολίζεσθαι Xen. Cyr. 8.8.22 ; vgl. Oec. 14.8 ; ὠδῖνα ἐγείρειν καὶ ἀποπ. Plat. Theaet. 151a ; bei Soph. O.C. 1759 θρῆνον ἐγείρειν u. ἀποπαύειν entgeggstzt. – Häufiger ist im Att. das med., aufhören ; absolut, ἐγὼν ἀποπαύσομαι Il. 21.372 ; οὐ μὲν σφῶί γ' ὀΐω πρίν γ' ἀποπαύσεσθαι 5.288 ; τινός, θρήνων Soph. El. 224 ; τοῦ λόγου Plat. Prot. 328d ; ἀποπαύε' ἀοιδῆς, mit dem Gesang, ablassen davon, Od. 1.340 ; ἀποπαύεο πολέμου Il. 1.422 ; μάχης ἀποπαύεαι 16.721 ; πολέμου ἀποπαύσεται 8.473 ; τοῦ δάκνειν Xen. Cyr. 7.5.62 ; – das activ. in derselben Bdtg, οὐκ ἀπὸ πυγμαχίης ἀποπαύσετε, M. Scaev. ep. (IX.217).