ἀπο·νόσφι, dev. une voy. ἀπονόσφιν :
      1 adv., à l’écart, IL. 2, 233 ; OD. 5, 350 ;
      2 prép. loin de, d’ord. après le gén. IL. 1, 541 ; OD. 5, 113, etc. ; entre l’adj. et le subst. OD. 12, 33.

before a vowel ἀπονοστνόσφιν, Ep. Adv. far apart, aloof, ἀ. κατίσχεαι Il. 2.233; ἀ. τραπέσθαι Od. 5.350. c. gen., following its case, far away from, ἐμεῦ ἀ. ἐόντα Il. 1.541; φίλων ἀ. ὀλέσθαι Od. 5.113; φίλων ἀ. ἑταίρων ib. 12.33.

vor Vokalen ἀπονόσφιν, abgesondert, seitab, Il. 2.233 ἣν ἀπονόσφι κατίσχεαι ; Od. 5.350, 10.528 ἀπονόσφι τραπέσθαι ; Il. 11.555, 17.664 ἀπονόσφιν ἔβη ; τινός, getrennt, fern von, Il. 1.541, Od. 5.113, mit voranstehendem gen.; ἑτάρων ἀπονόσφι καλέσσας Od. 15.529 ; φίλων ἀπονόσφιν ἑταίρων Od. 12.33. Auch sp. Ep., wie Ap.Rh. 3.9.