ἀπο·νοστέω-ῶ :
      1 revenir, rentrer dans ses foyers, IL. 1, 60, etc. ; OD. 13, 6, etc. (touj. avec ἄψ) ; HDT. 4, 33 (avec ὀπίσω) ; PD. N. 6, 52 ; THC. 7, 87 ; XÉN. An. 3, 5, 16 ;
      2 revenir de, avec le gén. EUR. I.T. 731.

➳ Part. ao. dor. gén. ἀπονοστάσαντος [τᾱ] PD. l. c.

return, come home, Hom. in phrase ἂψ ἀπονοστήσειν Il. 1.60, al. ; ἀ. ἀπὸ τάφου Hes. Op. 735; ἀ. ὀπίσω Hdt. 4.33; ἀ. σῶς Id. 3.124, 4.76; ἀπήμων Id. 1.42, al. ; ἐς Σπάρτην Id. 1.82; rare in Trag. and Prose, ἀπονοστήσας χθονός when he returns from…, E. IT 731; ἀ. ἐπ’ οἴκου Th. 7.87; ἐκ πυρός Iamb. Protr. 21. ιʹ ; abs., X. An. 3.5.16.

heimkehren, Hom. sechsmal, immer ἂψ ἀπονοστήσειν Versanfang : Il. 1.60, 8.499, 12.115, 17.406, Od. 13.6, 24.471 ; das Kompos. Homerisch anstatt des simpl. νοστέω ; – εἴς τι Pind. N. 6.52 ; Her. 4.33 u. öfter ; Thuc. 7.87 ; Xen. An. 3.5.16 ; Arr. 7.4.3.