'slmt au Moy. [ᾰ](f. ἀπονήσομαι, ao. ἀπωνάμην) tirer profit de, jouir de, gén. IL. 17.25 ; τῶνδ' ἀπόναιο, IL. 24.556, puisses-tu en jouir ! abs. OD. 11.324, etc. ;
➳ ao.2 épq. 3 sg. ἀπόνητο, OD. 11.324, 17.293 ; ion. ἀπώνητο, HDT. 1.168 ; opt. 3 pl. ἀποναίατο, HH. Cer. 132 ; inf. ἀπόνασθαι, ApRhod. 2.196 ; part. ἀπονήμενος, OD. 24.30.

Étym. *ἀπονίνημι, de ἀπό, ὀνίνημι.

'

Med., fut. ἀπονήσομαι Hom. ; Ep. aor.2 without augm. ἀπονήμην, ἀπόνητο Hom. ; 2 sg. opt. ἀπόναιο Il. 24.556, 3 pl. ἀποναίατο h.Cer. 132, S. El. 211 (lyr.); inf. ἀπόνασθαι A.R. 2.196; part. ἀπονήμενος Od. 24.30; later aor.1 ἀπωνάμην Luc. Am. 52, Procl. in Alc. p. 89C. : — have the use or enjoyment of a thing, ἧς ἥβης ἀπόνητο Il. 17.25; τῶνδ’ ἀπόναιο mayest thou have joy of them, ib. 24.556; τιμῆς ἀπονήμενος Od. l.c. ; μηδέ ποτ’ ἀγλαΐας ἀποναίατο S. El. 211; without gen., ἦγε μὲν οὐδ’ ἀπόνητο married her but had no joy [of it], Od. 11.324; θρέψε μὲν οὐδ’ ἀπόνητο ib. 17.293, cf. 16.120; πόλιν κτίσας οὐκ ἀπόνητο Hdt. 1.168.