ἀπο·μύσσω, att. -μύττω :
      1 moucher, acc. PLAT. Rsp. 343 a ; ARR. Epict. 1, 6, 30 ; DL. 6, 44 ; ANTH. 11, 268 ;
      2 fig. duper, tromper, MÉN. (AMMON.Gr. p. 88) ; ALCIPHR. 3, 44, 2 (vulg. ἀπομάττω) ;

Moy. :
      1 se moucher, XÉN. Cyr. 1, 2, 16 ; AR. Eq. 910, etc. ;
      2 moucher, acc. ARSTT. Probl. 10, 54, 5.

Att. ἀπομύττω, wipe the nose, ῥῖνα AP 11.268; σεαυτόν Arr. Epict. 1.6.30; — Med., blow one΄s nose, Ar. Eq. 910, X. Cyr. 1.2.16, Thphr. Char. 19.4, AP 7.134, etc. ; ὑδατώδη ἀ. Arist. Pr. 897a31; βραχίονι, ἀγκῶνι ἀ., Plu. 2.631d, D.L. 4.46. metaph, stop his drivel, Pl. R. 343a. Pass., to be wiped clean, i.e.
cheated, γέρων ἀπεμέμυκτ’ ἄθλιος Men. 493 (Act. in Hsch.).
snuff a wick, Com.Adesp. 847. (Cf. μυκτήρ, μύξα, Lat. mūcus, emungo.)

ausschneuzen, die Nase schneuzen, τὴν ῥῖνα Ammian. 13 (XI.226); gew. med., sich schneuzen, Xen. Cyr. 1.2.16 u. öfter ; Ar. Eq. 907 ; ἀπεμέμυκτο Men. bei Ammon. p. 88 ; übertr., Plat. Rep. I.343a, witzigen, vgl. κορυζάω ; VLL erkl. ἐξαπατᾶν, γοητεύειν. sprichw. τῷ ἀγκῶνι ἀπομυσσόμενος, Suid.; DL. 4.46 ; Plut. Symp. 2.1.4.