ἀπο·μαραίνω [μᾰ] flétrir, faire dépérir, BAS. 2, 126 ; d’ord. au pass. se consumer, dépérir, XÉN. Ap. 7 ; en parl. de choses, XÉN. Conv. 8, 14 ; PLAT. Rsp. 328 d, etc. ; ARSTT. Meteor. 2, 8, 4, etc.

cause to waste away, αἱ συλλήψεις ἀ. τὰ σώματα Sor. 1.30, cf. Chor. p. 22 B. ; τὴν ἀκμὴν τῶν αἰσθήσεων Callistr. Stat. 2; ἡδονὰς τὰς τὸ θυμοειδὲς ἀπομαραινούσας Philostr. VA 7.4; obliterate from memory, Chor. Milt. 19; — Pass., waste, wither away, die away, ἡ ῥητορικὴ ἐκείνη ἀ. Pl. Tht. 177b; αἱ κατὰ τὸ σῶμα ἡδοναὶ ἀ. Id. R. 328d; of a tranquil death, X. Ap. 7, cf. Plu. Num. 21; of comets, ἀπομαρανθέντες κατὰ μικρὸν ἠφανίσθησαν Arist. Mete. 343b16; of wind, die down, ib. 367b11; ἡ φύσις ἀ. Ocell. 1.12, etc.

ausdörren, nur im pass., ausgedörrt werden, hinwelken, hinschwinden, αἱ κατὰ τὸ σῶμα ἡδοναί Plat. Rep. I.328d ; ὑπὸ γήρως Plut. Num. 21 ; ἡ τοῦ πένθους ἀκμή Ael. V.H. 12.1 ; sterben, Xen. Apol. 7.