ἀπο·μάχομαι [μᾰ]
      1 combattre d’un lieu élevé, THC. 1, 90 ; XÉN. Cyr. 3, 1, 1 ; combattre de dessus des vaisseaux, POL. 8, 7, 5 ;
      2 repousser en combattant : τινα, XÉN. Hell. 6, 5, 34, qqn ; d’où combattre résolument : τινι, PLUT. Cæs. 17 ; πρός τι, PLUT. Brut. 5 ; HLD. 5, 1, lutter contre qqe ch. ; avec l’acc. τι, HDT. 7, 136, repousser qqe ch. ; avec l’inf. ἀπ. μὴ ποιεῖν τι, DH. 2, 60, se refuser à faire qqe ch. ; abs. combattre en désespéré, XÉN. An. 6, 2, 6.

fut. -μαχοῦμαι, fight from the walls of a fort or town, τεῖχος ἱκανὸν ὥστε ἀπομάχεσθαι ἐκ τοῦ ἀναγκαιοτάτου ὕψους Th. 1.90; βασίλεια ἱκανὰ ἀ. high or strong enough to fight from, X. Cyr. 3.1.1; abs., fight desperately, Id. An. 6.2.6; πρός τι Plu. Brut. 5, Hld. 5.1; τινί against a thing, Plu. Caes. 17. ἀ. τι fight off a thing, decline it, ἀπεμαχέσαντο τοῦτο Hdt. 7.136; abs., ὁ μὲν δὴ ταῦτα λέγων ἀπεμάχετο Id. 1.9; ἀ. μὴ λαβεῖν τὴν ἀρχήν D.H. 2.60. ἀ. τινά drive off in battle, X. HG 6.5.34.
finish a battle, fight it out, Lys. 3.25; resist, Arist. Pr. 870b23. metaph, counteract, ταῖς ἀποφοραῖς Aët. 16.24.

(μάχομαι), herabkämpfen von einem höheren Orte aus, z.B. von den Mauern herab sich verteidigen, Xen. Cyr. 5.2.2 u. öfter ; ἐκ τῶν πλοίων Pol. 8.7 ; τῷ πάθει Plut. Caes. 17 ; πρός τι Brut. 5 ; τὸν βάρβαρον, abhalten, Xen. Hell. 6.5.34 ; öfter bei Sp., z.B. App. Mithr. 78 ; übh. ablehnen, ταῦτα Her. 7.136 ; absol., sich niedersetzen, 1.9 ; vgl. Xen. An. 5.10.6 ; μὴ λαβεῖν τὴν ἀρχήν Dion.Hal. 6.60, u. öfter.