ἀπο·κηρύσσω, att. -κηρύττω :
   I se défaire de qqe ch. par l’entremise du crieur public, vendre à la criée, DÉM. 687, 23 ; LUC. V. auct. 1 et 6, etc. ;
   II repousser par déclaration publique, d’où :
      1 défendre, interdire, avec μή et l’inf. XÉN. Hell. 5, 2, 27 ;
      2 répudier, d’où déshériter, PLAT. Leg. 928 e, etc. ; DÉM. 1006, 21 ; LUC. Abd. 2 ;
      3 bannir de, gén. M. TYR. 127, 1 Dübn.

Att. ἀποκηρύττω, offer a thing for public sale, sell by auction, Hdt. 1.194, Pl.Com. 121; ἀ. ὅ τι ἂν ἀλφάνῃ Eup. 258; — Pass., to be sold by auction, Lys. 17.7, Luc. Pisc. 23, D.Chr. 66.4.
renounce publicly, ἐξέστω τῷ πατρὶ τὸν υἱὸν ἀ. Pl. Lg. 928e sq., cf. D. 39.39, Luc. Abd. 1; — Pass., to be disinherited, ὑπὸ τοῦ πατρός Aeschin. Socr. Oxy. 1608.39.
declare outlawed, banish; metaph, φιλοσοφίας Max.Tyr. 32.2; τῆς σοφίας Philostr. VA 4.30.
forbid by proclamation, ἀποκεκήρυκται μὴ στρατεύειν X. HG 5.2.27, cf. Thphr. HP 4.4.5.
manumit by public renunciation of ownership, οἱ ἀποκαρυχθέντες ἐλεύθεροι, ἀπελεύθεροι, IG 5(2).274, 342a (Mantinea, i/ii AD).

öffentlich durch den Herold ausrufen lassen,
   a) verbieten, μηδένα συστρατεύειν Xen. Hell. 5.2.27.
   b) sich von seinem Sohne lossagen, ihn enterben, υἱόν Plat. Legg. XI.929c ; παῖς ἀποκεκηρυγμένος 928e ; vgl. Dem. 39.39 u. Luc. Abdic.
   c) öffentlich verkaufen (ὑπὸ κήρυκι πωλεῖν Ammon.), Her. 1.194, in tmesi ; Dem. 23.201 ; Luc. oft, z.B. πόσου τοῦτον ἀποκηρύττεις Vit. auct. 6.