ἀπ·αντλέω-ῶ (impf. ἀπήντλουν, ao. ἀπήντλησα) :
      1 puiser, PLUT. Alex. 57 ; LUC. Philops. 35 ;
      2 faire évacuer, purger, PLAT. Rsp. 407 d, etc. ; ou supprimer, EUR. Or. 1641 ; ἀπ. βάρος ψυχῆς, EUR. Alc. 354, alléger le poids de l’âme ; πόνων τί τινι, ESCHL. Pr. 84, apporter quelque allégement aux peines de qqn.

draw off from, ἀ. χθονὸς ὕβρισμα θνητῶν E. Or. 1641; lighten, τί σοι οἷοί τε θνητοὶ τῶνδ’ ἀπαντλῆσαι πόνων· A. Pr. 84; ἀ. τὸ ὑγρόν Arist. Pr. 870b16; opp. ἐπιχέω, Pl. R. 407d. c. acc. only, lighten, lessen, βάρος ψυχῆς E. Alc. 354; τῶν ἐγκαλουμένων ἀπηντληκώς τι having shed some of his faults, Phld. Lib. p. 35 O. ; — in Pass., Ph. 1.266, Plu. Alex. 57.

abschöpfen, Plut. Alex. 57 ; πόνων τί τινι, abnehmen, Aesch. Prom. 84 ; ὕβρισμα χθονός, wegnehmen, Eur. Or. 1657 ; βάρος ψυχῆς Alc. 354 ; erschöpfen, σώματα διαίταις ἀπαντλοῦντα Plat. Rep. III.407d.