'ας (ἡ) haine, animosité : πρός τινα, ISOCR. 167 a ; DÉM. 237, 46, pour qqn ; τινὶ δι' ἀπεχθείας ἐλθεῖν, ESCHL. Pr. 121, ou εἰς ἀπέχθειάν τινι ἐλθεῖν, DÉM. 896, 4, encourir la haine de qqn ; δι' ἀπεχθείας γίγνεταί τι, XÉN. Hier. 9, 2 ; ou ἀπέχθειαν φέρει τι, DÉM. 1451, 17 ; ou ἔχει τι, ARSTT. Pol. 6, 8, 9, qqe chose excite la haine ; πρὸς ἀπέχθειαν, DÉM. 58, 27, par haine, μετὰ πολλῆς ἀπεχθείας, ISOCR. 422 c, en excitant une grande haine ; au plur. PLAT. Ap. 22 e ; DÉM. 127, 19 ; ESCHN. 22, 32, etc.

Étym. ἀπεχθής.

'

ἡ, hatred, felt towards another, πρός τινα D. 18.36, Arist. Pol. 1305a23; διὰ τὴν ἀ. τοῦ πάθους for it, ib. 1274a40. felt by others towards one, enmity, odium, ὁ πράξας τὴν ἀ. αὐτῶν δίκαιος φέρεσθαι Antipho 3.4.2, cf. Pl. Ap. 28a, D. 3.13, etc. ; in pl., enmities, Pl. Ap. 23a, interpol. in D. 9.64; θεοῖς δι’ ἀπεχθείας ἐλθεῖν to be hated by them, A. Pr. 121 (lyr.); δι’ ἀ. γίγνεταί τι it becomes hateful, X. Hier. 9.2; οὔτ’ ἐκείνου πρὸς χάριν οὔτ’ ἐμοῦ πρὸς ἀπέχθειαν 5.7; ἀπέχθειαν φέρει τι it brings odium, Id. Prooem. 44; πολλὴν ἔχει ἀ. Arist. Pol. 1322a2; δείσας τὴν πρὸς ὑμᾶς ἀ.
enmity with you, Isoc. 8.38; μετὰ πολλῆς ἀ. Plb. 1.66.9.

ἡ, Haß, Feindschaft, Aesch. Prom. 121 u. oft in Prosa ; plur., Plat. Apol. 22e ; δι' ἀπεχθείας μοι ἐγεγόνει, ist mir verfeindet, Theag. 130b ; περί τινος πρός τινα Dem. 18.17 ; εἰς πᾶσαν ἀπέχθειαν ἐλθεῖν τινι 33.12 ; Ggstz χάρις Xen. Mem. 2.7.9.