ἀξιό·λογος, ος, ον :
      1 digne d’être rapporté, mémorable, HDT. 2, 148 ; THC. 1, 1 ; XÉN. Hell. 2, 3, 56, etc. ;
      2 digne de considération, considérable, estimable, ATT.

• Cp. -ώτερος, XÉN. Cyr. 8, 2, 18 ; ESCHN. 90, 4. • Sup. -ώτατος, THC. 1, 1 ; 2, 40 ; PLAT. Ax. 367 d, etc.

Étym. ἄ. λόγος.

ον, worthy of mention, remarkable, ὁ ἐν Ἐφέσῳ νηός Hdt. 2.148, etc. ; πόλεμος ἀξιολογώτατος Th. 1.1; τοῦτο ἀξιολογώτερον X. Cyr. 8.2.13; ἀλίθοι Suid. Adv. -γως X. Mem. 1.5.5, Aristeas 72, Phld. Rh. 1.2 S., al., Plu. 2.128e. of persons, of note, important, τοὺς μάλιστα ἐν τέλει καὶ ἀξιολογωτάτους Th. 2.10, etc. ἀ. μιμήματα imitations of worthy objects, Pl. Lg. 669e.

der Rede wert, ansehnlich, gut, Plat. öfter, z.B. παιδεία Legg. VII.803d ; Thuc. 4.23 u. sonst.