ἀντ·ᾴδω (f. -ᾴσομαι, part. ao. ἀντᾴσας, inf. ao. pass. ἀντᾳσθῆναι) :
      1 chanter contre : τινί, LUC. Pisc. 6, disputer à qqn le prix du chant ;
      2 chanter ou crier en réponse, PLUT. M. 794 c ; en parl. d’oiseaux, etc. ARSTT. H.A. 9, 8, 8, etc. ; EL. N.A. 4, 16 ;
      3 comiq. chanter ou crier de son côté, AR. Eccl. 887.

sing in answer, esp. of the partridge, answer when another calls, ἀ. ὡς μαχούμενος Arist. HA 614a11, cf. Mir. 845b25, Ael. NA 4.16; ἀ. Μούσαις Luc. Pisc. 6; τοῖς φθεγγομένοις Plu. 2.794c; cry out at one, ἐγὼ δ΄, ἢν τοῦτο δρᾷς, ἀντᾴσομαι Ar. Ec. 887; — Pass., στροφῇ ἀντᾳσθῆναι Poll. 4.112.

(für ἀνταείδω), im Gesang wetteifern, τινί, mit Einem, ταῖς μούσαις Luc. Pisc. 6 ; Babr. 88.2 ; im Gesang antworten, Arist.; ἀντᾴσας Ael. H.A. 4.16, vom Hahn, wie Plut. an seni 21 ; – pass., ἀντᾳσθῆναι Poll. 4.112.