ἀντι·στρέφω (f. -στρέψω, pf. ἀντέστροφα ; pf. pass. ἀντέστραμμαι) :
   I tr.
      1 tourner en sens contraire, d’où, au pass., être tourné en sens contraire : ἀντεστραμμένοι δύο, APD. POL. deux (mineurs) placés dos à dos ; d’où se retourner, ARISTÉN. 1, 4 ; fig. se retourner contre, être opposé à, POL. 6, 32, 6 ;
      2 fig. rétorquer (un argument) ARSTT. Top. 8, 14, 1 ; ὁ ἀντιστρέφων, A. GELL. 5, 11, argument qui se rétorque de lui-même ;
   II intr.
      1 faire volte-face, en parl. d’une trirème, XÉN. Ages. 1, 16 ;
      2 t. de log. se transposer, en parl. de deux propositions d’un syllogisme, ARSTT. An. pr. 1, 2, etc., ou de deux termes d’une proposition, ARSTT. An. pr. 2, 22, 1, etc. ;
      3 t. de balist. μοχλὸς ἀντεστραμμένος, PHIL. BYZ. levier à jeu renversé (càd. passif au lieu d’être actif) ;
      4 t. de métr. ἀντιστρέφοντα μέτρα, A. QUINT. p. 58, odes consistant en strophes et antistrophes.

pf. -έστροφα, turn to the opposite side; — Pass., to be turned in the opposite direction, μόχλος ἀντεστραμμένος reversed lever, Ph. Bel. 59.25; turn and look at, Aristaenet. 1.4; also c. acc., οὐδ’ ἀ. ὃ λέγουσιν cast a glance at, Phld. Rh. 1.245S. Adv. ἀντεστραμμένως Arist. IA 712a4. intr., wheel about, face about, X. Ages. 1.16.
retort an argument, τοὺς λόγους Arist. Top. 163a30, cf. APr. 59b1; αἰτίας Procop. Pers. 1.16.
correspond, ἀλλήλοις Anon. in Tht. 19.47. in Logic, to be convertible, Arist. Cat. 14b11, al. ; τὰ γένη κατὰ τῶν εἰδῶν κατηγοπεῖται, τὰ δὲ εἴδη κατὰ τῶν γενῶν οὐκ ἀντιστρέφει are not conversely predicable of genera, ib. 2b21; impers., ἀντιστρέφει the relation is reciprocal, Id. GC 337b23, cf. de An. 423a21, Pr. 883b8; περὶ ἀντιστρεφόντων λόγων καὶ συνημμένων complementary propositions, title of work by Chrysipp. ; so of metaphors, Anon. Fig. p. 228S. most freq. in the doctrine of syllogism, of reduction by conversion of one of the premisses, Arist. APr. 50b25; either of the terms, τὸ Β τῷ Α ἀντιστρέφει the term B is convertible with A, ib. 67b30, al. ; τὸ Γ πρὸς τὸ Α ἀ. ib. 38; ἀ. τὸ καθόλου τῷ κατὰ μέρος ib. 31a27, al. ; or of the propositions, ib. 25a8, al. ; ἀ. καθόλου to be simply convertible, ib. 28; ἀ. ἐπὶ μέρους, ἐν μέρει, κατὰ μέρος, ib. 39a15, 25a8, 10. in Pass., of propositions, to be converted or changed into their opposites, Id. APr. 45b6, APo. 80b25, al.
to be interdependent, have a reciprocal nexus, τὰ μὲν οὖν ἀ.… καὶ ποιητικὰ ἀλλήλων καὶ παθητικὰ ὑπ’ ἀλλήλων Id. GC 328a19; hence of cyclical argument, ἐν μόνοις τοῖς ἀ. κύκλῳ καὶ δι’ ἀλλήλων (sc. αἱ ἀποδείξεις) Id. APr. 58a13, cf. APo. 95b40, GC 337b23. generally, to be suited conversely for one or another purpose, ὁ τόπος ἀντιστρέφει πρὸς τὸ ἀνασκευάζειν καὶ κατασκευάζειν Id. Top. 109b25; ἀ. πρὸς ἄμφω ib. 112a27, al. pf. part. Pass., conversely opposed, of concavities, facing one another, ἀντεστραμμένα πρὸς ἄλληλα Id. HA 498a8; but, back to back, Plb. 6.32.6. in Logic, converted, συλλογισμὸς ἀντεστραμμένος Arist. APr. 44a31; πρότασις ib. 58a1; ἀ. τῇ πάχνῃ ὁ εὐρώς its converse, Id. GA 784b16; ἡ ἀ. πρόσθεσις Id. Ph. 207a23. Adv. ἀντεστραμμένως inversely, ib. 206b5; conversely, PA 684b35, IA 712a4, al. ; in Logic, opposedly, Id. Int. 22a34. of lyrics, possess strophe and antistrophe, Aristid.Quint. 1.29, Sch. Ar. Ach. 1037, Sch. Heph. p. 167C. of grammatical construction, to be inverted, A.D. Synt. 180.16, al.

1) auf die entgegengesetzte Seite hinwenden, eine veränderte Richtung geben, ἀντέστροφεν σὸν τὸν βίον τὰ βιβλία Theognet. bei Ath. III.104c ; – ἀντεστραμμένοι ἑαυτοῖς, einander entgegengekehrt, Pol. 6.32.
2) intr., sich umkehren, wo anders hinwenden, Xen. Ag. 1.16 ; pass. ἀντιστρέφεται, es ist der entgegengesetzte Fall, Sp.; – ὁ ἀντιστρέφων, eine eigentümliche Art des Schließens, Gell. 5.10 ; vgl. Arist. top. 8.14.