ἀντι·πράσσω, att. -πράττω (f. -πράξω) :
      1 agir à l’encontre de, dat. XÉN. Ath. 2, 17 ; avec πρός et l’acc. ARSTT. Pol. 6, 5, 3 ;
      2 s’opposer à, XÉN. Hell. 2, 3, 14 ; ARSTT. Rhet. 2, 2, 9 ;

Moy. m. sign. XÉN. Hier. 2, 17 ; DH. 7, 51.

➳ Ion. -πρήσσω, HDT. 1, 92.

Att. ἀντιπράττω, Ion. ἀντιπρήσσω, act against, seek to counteract, τινί X. Ath. 2.17, Alex. 264 (Med.); πρός τι Arist. Pol. 1320a6, etc. abs., act in opposition, D. 32.14; ὁ ἀντιπρήσσων, = ἀντιστασιώτης, Hdt. 1.92; ἀ. τι oppose in any way, X. HG 2.3.14; ἐάν τε ἀντιπράττῃ τις ἐάν τε μὴ συμπράττῃ Arist. Rh. 1379a13; conflict with, tell against a theory, Demetr.Lac. Herc. 1055.20; — Med., X. Hier. 2.17.