*ἀντ·είρω (seul. fut. ἀντερῶ, pf. ἀντείρηκα, part. pf. pass. -ειρημένος, f. ant. -ειρήσομαι) :
      1 contredire : τινί, PLAT. Rsp. 580 a, qqn ; d’où refuser, SOPH. Tr. 1184 ; interdire, SOPH. Ant. 47 ;
      2 répondre : τι πρός τινα, AR. Nub. 1079, qqe ch. à qqn.

(εἴρω), fut. ἀντερῶ, ich werde dagegen widersprechen, τινί, Plat. Rep. IX.580a ; τάδ' ἀντερεῖς πρὸς αὐτόν Ar. Nub. 1062 ; absol., ἐκφοβεῖν τοὺς ἀντεροῦντας Thuc. 3.42. öfter ; οὐδὲν ἀντειρήσεται, es wird nichts dagegen gesagt werden, Soph. Tr. 1184, vgl. ἀντιλέγω, ἀντειπεῖν.
Med. dagegen fragen, ἀντείρετο Her. 1.129 ; gew. aor. ἀντήρετο, Xen. Cyr. 2.2.22 ; Plut.