εως (ἡ) [ᾰσ] antiphrase, càd. désignation d’une chose par un mot de signification contraire ; p. ex. πόντος εὔξεινος p. ἄξεινος, ATH. 90 b ; RHÉT. 8, 722 W.

Étym. ἀντιφράζω.

εως, ἡ, (< ἀντιφράζω) Rhet. and Gramm., antiphrasis, i.e. the use of words of good sense in place of those of a contrary sense, Εὐμενίδες for Ἐρινύες, πόντος εὔξεινος for ἄξεινος, Ath. 3.90b; or οὐδ’ ἄρα… γήθησεν for ἐλυπήθη, Trypho Trop. 2.15; κατ’ ἀντίφρασιν Corn. ND 4, Erot. s.v. ἀσήμοις, Herm. in Phdr. p. 176A., Porph. Chr. 87.
expression by means of negation, Anon. Fig. p. 212S.

ἡ, Benennung, die mit dem Wesen des Benannten im Widerspruch steht, Ath. III.90b, z.B. πόντος εὔξεινος für ἄξεινος.