ος, ον, tourné du côté opposé, d’où :
   I renversé sens dessus dessous, ESCHL. Suppl. 882 (var. ἀμφίστροφος) ;
   II tourné de façon à faire face, d’où :
      1 qui fait la contre-partie de, corrélatif à, dat. PLAT. Gorg. 464 b, etc. ; ARSTT. Rhet. 1, 1, 1, etc. ; gén. PLAT. Rsp. 530 d, etc. ; ISOCR. 94 d, etc. ; avec πρός et l’acc. LUC. M. cond. 31 ;
      2 qu’on peut rétorquer, DH. Rhet. 9, 5 ; HDN RH. Schem. 53, 28 ; 62, 11 ;
   III ἡ ἀντίστροφος :
      1 antistrophe (v. ἀντιστροφή) ARSTT. Rhet. 3, 9, 1 ; DH. Comp. 19, p. 130, 5, etc. ; A. QUINT. p. 57 ; PHIL. 2, 487, etc. ;
      2 inversion, HDN RH. Schem. 607, 21.

Étym. ἀντιστρέφω.

ον, turned so as to face one another; hence, correlative, co-ordinate, counterpart, Pl. Tht. 158c, etc. ; τινί to a thing, Id. Grg. 464b, R. 605a; ἡ ῥητορική ἐστιν ἀ. τῇ διαλεκτικῇ Arist. Rh. 1354a1, Pol. 1293a33, etc. ; ἰατρικὴ ἀ. δικαιοσύνῃ Aristid. 2.37 J. ; also τινός the correlative or counterpart of…, Pl. R. 530d, Grg. 465d, Isoc. 5.61, etc. ; ἀ.… ὥσπερ Arist. Pol. 1292b7. Adv. -φως in a manner corresponding, τινί Pl. R. 539d; ἡ γλῶττα ὥσπερ φως ἔχουσα τῷ μυκτῆρι being the counterpart of…, Arist. PA 661a27; συμβαίνει δ’ ἀντιστρόφως the result follows by a reversible proof, Id. Ph. 265b8. in Logic, converse, λόγος Phld. Rh. 1.179S. Adv. -φως Id. Sign. 6; also in Math., converse, θεώρημα Papp. 970.20; τὰ ἀ.
the converse proposition, Apollon. Perg. Con. 4.55. Adv. -φως conversely, ib. 1.38, Max.Tyr. 34.4.
contrary, opposed, τινός D.Chr. 4.87; πρός τι Luc. Merc. Cond. 31. Adv. -φως in the opposite way, Phld. Lib. p. 31O., Ps.-Luc. Philopatr. 18.
that can be retorted, D.H. Th. 9.5 (as v.l., cf. ἀγχι-). ἐξ ἀντιστρόφου by an inverted construction (cf. ἀντιστροφή ΙΙ. 2), Hdn. Fig. p. 102S. in lyrics, antistrophic, Arist. Pr. 918b27, etc. ; esp. Subst. ἀντίστροφος (sc. ᾠδή), ἡ, antistrophe, Id. Rh. 1409a26, D.H. Comp. 19, etc. ; also of members in a rhet. period, ἐν στροφῇ καὶ ἀντιστρόφῳ Hermog. Id. 1.11. f.l. for ἀμφίστροφος, wheeling both ways, A. Supp. 882codd.
retorting a charge, Procop. Arc. 17.
ἀντίστροφος, ἡ, = ἀπόστροφος Sch. Ar. Pl. 3.
ἀντίστροφοι, name for the two upper ribs, Poll. 2.182.
Adv. -φως crosswise, τὰς χεῖρας ἀλλήλαις ἐπιβάλλειν Gal. UP 5.14; inversely, Herod.Med. ap. Orib. 10.5.4, cf. Diogenian. 3.30.

1) nach der entgegengesetzten Seite gewandt, entgegengekehrt, βᾶρις Aesch. Suppl. 859.
2) einander entsprechend, ἡ μουσικὴ ἀντίστροφος τῆς γυμναστικῆς Plat. Rep. VII.522a ; δικαιοσύνη ἀντ. τῇ ἰατρικῇ Gorg. 464b. Dah. geradezu ähnlich, Plut.; τὸ ἀντίστροφον, Gegenstück. Bei Arist. Polit. 4.51, wie ἀνάλογος, in bestimmter Gliederung einander ausschließlich entsprechend ; vgl. ort. anim. 3.11, rhet. 1.1. Bei Gramm., z.B. Dion.Hal. C.V. 19, ἡ ἀντίστροφος, die Gegenstrophe.
• Adv. ἀντιστρόφως, auf entgegengesetzte Weise, Plat. Rep. VII.539d.