'[ῐ] prép. avec le gén. :
   I en face de :
      1 au propre : ἰάσπιδες τρεῖς, ἐν αἷς ἔνι ἱππεὺς καὶ ὁπλίτης καὶ Μίνως ἀντὶ τοῦ Μινωταύρου, IG II³, 1, 898, 110 (274/273 av. J.C. ; v. Meisterh. p. 173, § 83, 1) trois jaspes, sur lesquels se trouvent un cavalier, un hoplite et Minôs en face du Minotaure (conj. ἀπέναντι) ; ὀπαὶ ἀντὶ τόρμων, HÉRON, mortaises en regard des tenons ;
      2 postér. à l’encontre de, contre, avec l’acc. ἀντὶ τὰς ἐκλύσεις καὶ λειποθυμίας, DIOSC. 3, 36, (remède) contre les syncopes et les défaillances ;
   II au lieu de, à la place de :
      1 en gén. βασιλεύειν ἀντί τινος, XÉN. An. 1, 1, 4, régner à la place de qqn ; πόλεμος ἀντ' εἰρήνης, THC. 1, 120, la guerre au lieu de la paix ; πολέμιον ἀ. φίλου καταστῆναι, HDT. 1, 87, devenir ennemi au lieu d’ami ; ἀντὶ παίδων ἱκετεύομέν σε, SOPH. O.C. 1326, nous te supplions au nom (litt. à la place) de ces enfants ; qqf. dev. un inf. sans article : ἀντὶ ἄρχεσθαι ὑπ' ἄλλων, ἄρχειν ἁπάντων, HDT. 1, 210, au lieu d’être commandé par d’autres, commander à tous ; cf. THC. 7, 28 ; XÉN. Cyr. 6, 2, 19 ;
      2 à l’égal de : ἀντὶ πολλῶν λαῶν ἐστιν, IL. 9, 116, il vaut à lui seul plusieurs armées ; ἀ. κασιγνήτου ξεῖνος, OD. 8, 546, hôte qui tient lieu de frère ;
      3 en échange de : ἀμείϐειν τι ἀ. τινος, PD. P. 4, 17, échanger une chose pour une autre ; ἀ. τινος χάριν δοῦναι, IL. 23, 650, témoigner de la reconnaissance en échange d’un bienfait ; ἀνθ' ὧν (non ἀντὶ ὧν) ESCHL. Pr. 31, etc. en échange de quoi, pourquoi (qqf. parce que, c. ἀντὶ τούτων ὅτι, SOPH. Ant. 1068) ἀνθ' οὗ, SOPH. Ant. 237 ; pourquoi ? ἀντὶ τοῦ ; pourquoi ? SOPH. O.R. 1021 ; ou en punition de quoi ? pourquoi ? SOPH. O.R. 1155 ; p. suite, en revanche, en compensation de, SOPH. El. 585 ;
      4 par succession, par addition : χάριν ἀντὶ χάριτος, NT. Joh. 1, 16, bienfait sur bienfait ; ἑτέραν ἀνθ' ἑτέρας, CHRYS. 1, 435 Migne, l’une sur l’autre ;
      5 en comparaison de : αἱρεῖσθαί τι ἀντί τινος, ISOCR. 189 c ; DÉM. 9, 1, etc. choisir une chose de préférence à une autre, préférer une chose à une autre ; τινὰ βούλεσθαι ἀντί τινος, THGN. 188, préférer une personne à une autre ; ἓν ἀνθ' ἑνός, PLAT. Rsp. 331 b, Leg. 705 b, toute comparaison faite (litt. une chose mise à la place d’une autre) ; après un compar. ou un adj. marquant une comparaison : καλὸν θάνατον αἱρετώτερον ἀντὶ αἰσχροῦ βίου, XÉN. Lac. 9, 1, (qu’)une belle mort est bien préférable à une vie honteuse ; ἄλλος ἀντ' ἐμοῦ, ESCHL. Pr. 467 ; SOPH. Aj. 444 ; AR. Nub. 653, un autre que moi.

➳
   I Au lieu de ἀντ' = ἀντ(ί), on lit auj. ἀντ' = ἀντ(ἀ) dans IL. 8, 233 ; 15, 415 ; OD. 4, 115 ; HÉS. O. 725, et ἀντί' p. ἀντί(α) en face de, IL. 21, 481 ;
   II ἀντί se place qqf. après son rég. : IL. 23, 650 ; ESCHL. Ag. 1277 conj., mais sans changement d’accent ;
   III En compos. ἀντί signifie :
      1 en face, à l’encontre (v. ἀντιϐαίνω, ἀντιϐλέπω) ;
      2 p. suite, en opposition avec (v. ἀντιλέγω) ;
      3 en échange de, en retour (v. ἀντιγράφω, ἀντιδίδωμι), d’où mutuellement (v. ἀντιδεξιόομαι) ;
      4 au lieu de (v. ἀντιϐασιλεύς, ἀνθύπατος) ;
      5 à l’égal de, égal à, semblable à (v. ἀντίδουλος, ἀντίθεος) ;
      6 par correspondance avec (v. ἀντίτυπος).

Étym. indo-europ. *h₂ent-, front ; anc. locat., cf. ἄντα, ἄντην et ἀμφί, lat. ante.

'

Prep. governing gen. ; — orig. sense, over against. (Cf. Skt. ánti ΄opposite΄, ΄facing΄, Lat. ante, etc.)
USAGE: of Place, opposite, over against, formerly quoted from several places of Hom., as Il. 21.481 ἀντὶ ἐμεῖο (where now ἀντί’ ἐμεῖο, i.e. ἀντία) Τρώων ἄνθ’ ἑκατόν (i.e. ἄντα) 8.233; so ἄντ’ Αἴαντος (i.e. ἄντα) 15.415, cf. Od. 4.115, Hes. Op. 727; but ἀντί is so used in X. An. 4.7.6, IG 2.835c-l68; αἱ ὀπαὶ αἱ γιγνόμεναι ἀ. τόρμων mortises facing tenons, Hero Bel. 97.5; ἀντὶ μαιτύρων in the presence of witnesses, Leg. Gort. 1.40; ἀντὶ τῆς ὄψεως ἡμῶν Eudox. Ars 18.
of Time, ἀντὶ νυκτός the same night, SIG 1025.43 (Cos); ἀντὶ Ϝέτεος GDI 2561 A 45 (Delph.); ἀντ’ ἐνιαυτοῦ IG 5(2).266.8 (Mantinea, i BC); ἀνθ’ ἡμέρας· δι’ ὅλης τῆς ἡμέρας, Hsch. ; cf. ἀντετοῦς.
instead, in the place of, Ἕκτορος ἀντὶ πεφάσθαι Il. 24.254; ἀντὶ γάμοιο τάφον Od. 20.307; so later πολέμιος ἀντὶ φίλου καταστῆναι Hdt. 1.87; ἀντὶ ἡμέρης νὺξ ἐγένετο Id. 7.37; ἀντὶ φωτῶν σποδός A. Ag. 434; τὸν πόλεμον ἀντ’ εἰρήνης μεταλαμβάνειν Th. 1.120, cf. 4.20, 7.75; βασιλεύειν ἀντί τινος X. An. 1.1.4; also ἀντὶ ἄρχεσθαι ὑπ’ ἄλλων ἄρχειν ἁπάντων Hdt. 1.210, cf. 6.32, 7.170 (where the usual constr. would be ἀντὶ τοῦ ἄρχεσθαι, cf. Th. 7.28, X. Cyr. 6.2.19, etc.); ὀργίλοι ἀντὶ θυμοειδοῦς γεγένηνται Pl. R. 411c; sts. used elliptically, ἦ ΄τολμήσατ’ ἀντ’ ἐμοῦ δοῦναί τινι; i.e. ἀντὶ τοῦ ἐμοὶ δοῦναι, S. Ph. 369, cf. OC 448, Ar. Av. 58. in Hom. often to denote equivalence, ἀντί νυ πολλῶν λαῶν ἐστιν ἀνήρ he is as good as many men, Il. 9.116; ἀντὶ κασιγνήτου ξεῖνος… τέτυκται a guest is as much as a brother, Od. 8.546; ἀντί τοί εἰμ’ ἱκέταο I am as a suppliant, Il. 21.75, cf. 8.163; so later τοῦτό σφι ἀντὶ λουτροῦ ἐστί serves as a bath, Hdt. 4.75; ὑπάρχειν ἀντὶ τῶν ἔνδον to be as hostages for…, Th. 2.5; δουλεύειν ἀντὶ ἀργυρωνήτων just like bought slaves, D. 17.3; ἀντὶ [πλεύμονος] βράγχια Arist. PA 669a4. to denote exchange, at the price of, in return for, σοὶ δὲ θεοὶ τῶνδ’ ἀντὶ χάριν… δοῖεν Il. 23.650; νῆσον ἀντὶ χρημάτων παρέλαβον for money paid, Hdt. 3.59; ἀντ’ ἀργυρίου ἀλλάξασθαι Pl. R. 371d; ἀμείβειν τι ἀντί τινος Pi. P. 4.17, cf. E. Or. 646, 651; ἀντὶ ποίας εὐεργεσίας; Lys. 6.40, etc. ; τί δ’ ἐστὶν ἀνθ’ οὗ… ; S. Ant. 237; ὄνειδος ἀνθ’ ὅτου Id. OC 967; δοίην ἀντ’ ἀνιῶν ἀνίας grief for grief, Thgn. 344; ἀντ’ ἀγαθῶν ἀγαθοῖσι βρύοις A. Supp. 966; — hence ἀνθ’ ὧν wherefore, A. Pr. 31, S. OT 264, Th. 6.83, Ev. Luc. 12.3; ἀντὶ τούτου therefore, Ep. Eph. 5.31; but ἀνθ’ ὧν also for ἀντὶ τούτων ὄτι…, because, S. Ant. 1068, Ar. Pl. 434; ἀντὶ τοῦ; wherefore? why? S. OT 1021; also ἀνθ’ ὧν ὅτι ἦτε… instead of being as you were…, LXX De. 28.62.
for the sake of, Pl. Mx. 237a, Arist. EN 1110a21; with Verbs of entreaty, like πρός c. gen., ἀντὶ παίδων ἱκετεύομέν σε S. OC 1326. to mark comparison, ἓν ἀνθ’ ἑνός one set against the other, compared with it, Pl. R. 331b, Lg. 705b; χάριν ἀντὶ χάριτος, i.e. ever-increasing grace, Ev. Jo. 1.16; in preference to, ἀφνεὸν βούλεται ἀντ’ ἀγαθοῦ Thgn. 188; ἀντὶ αὐλοῦ καὶ ἀντὶ κιθάρας ὁ ἦχος ἀκούεται Demetr. Eloc. 71; αἱρεῖσθαί τι ἀντί τινος Isoc. 9.3, D. 1.1, cf. X. Lac. 9.1; even after Comparatives, πλέον ἀντὶ σοῦ S. Tr. 577; μείζον’ ὅστις ἀντὶ τῆς αὑτοῦ πάτρας φίλον νομίζει Id. Ant. 182; so (esp. after a neg.) ἄλλος ἀντ’ ἐμοῦ A. Pr. 467, S. Aj. 444, Ar. Nu. 653; δόξαν ἀντὶ τοῦ ζῆν ἠγαπηκώς Plu. Alex. 42.
POSITION; ἀντί rarely follows its case, as in Il. 23.650, A. Ag. 1277, Ig 5(1).1119 (Geronthrae, iv BC), AP 7.715 (Leon.); but the Gramm. hold that it never suffers anastrophe.
IN COMPOS. it signifies,
over against, opposite, as ἀντιβαίνω, ἀντίπορος.
against, in opposition to, as ἀντιλέγω, ἀντίβιος.
one against another, mutually, as ἀντιδεξιόομαι.
in return, as ἀντιβοηθέω.
instead of, as ἀντιβασιλεύς, ἀνθύπατος.
equal to, like, as ἀντίθεος, ἀντίπαις, ἀντίδουλος.
corresponding, counter, as ἀντίφορτος, ἀντίτυπος.

praeposit. c. gen. Als adv. findet es sich nicht, da ἄντα, ἐναντίον dessen Stelle vertreten ; über die Vrbdg mit dem bloßen inf ohne τοῦ s. unten. Es steht hinter dem regierten Wort, Il. 28.650 Aesch. Ag. 1250 u. in einigen anderen Dichterstellen, ohne die Anastrophe zu erleiden, s. Lehrs Quaestt. epic. p. 71 sqq.
Gegenüber,
   a) örtlich: in dieser Bedeutung wird ἀντία u. ἄντα bei Hom. gebraucht, aber nicht ἀντί ; man muß also lesen Od. 4.115 χλαῖναν ἄντ' ὀφθαλμοῖιν ἀνασχών, = ἄντα, vor beide Augen, nicht ἀντ' ὀφθαλμοῖιν = ἀντί ; Il. 21.481 ἀντί' ἐμεῖο στήσεσθαι = ἀντία, nicht ἀντί ; ἄντ' Αἴαντος ἐείσατο 15.415 ; ἄντ' ἠελίοιο, gegen die Sonne gekehrt, Hes. O. 725. Vgl. Spitzner exc. XVII. zur Il. Dagegen kann man hierher ziehen ἀνθ' ὧν (δένδρων) ἑστηκότες, hinter den Bäumen stehend, Xen. An. 4.7.6.
   b) Homerisch ist ἀντί in der Bdtg »gleich«, ἴσος ; Il. 21.75 ἀντί τοί εἰμ' ἱκέταο, Scholl. Aristonic. ἡ διπλῆ ὅτι ἀντὶ τοῦ ἴσος ἱκέτῃ εἰμί ; 9.116 ἀντί νυπολλῶν λαῶν ἐστὶν ἀνὴρ ὅν τε Ζεὺς κῆρι φιλήσῃ, so viel wert wie viel Volk, vgl. Scholl. Aristonic.; Od. 8.546 ἀντὶ κασιγνήτου ξεῖνός θ' ἱκέτης τε τέτυκται, gilt einem Bruder gleich, vgl. Scholl. Aristonic. Il. 21.75 ; Il. 8.163 γυναικος ἄρ' ἀντὶ τέτυξο, wo auch ἀντιτέτυξο u. ἀντετέτυξο u. ἀντ' ἐτέτυξο gelesen wird, vgl. Scholl.; sehr zweifelhaft Il. 8.233, s. unter ἄντα u. vgl. Lehrs Aristarch. p. 120 sq. Auch in Prosa, ὃν ἀγῶνα ἐγώ φημι ἀντὶ πάντων τῶν ἐνθάδε ἀγώνων εἶναι, er ist ihnen gleich zu achten, od. noch vorzuziehen, Plat. Gorg. 526e ; δουλεύειν ἀντὶ τῶν ἀργυρωνήτων, wie gekaufte Sklaven, Dem. 17.3 ; bes. ἑλέσθαι τι ἀντί τινος, es nicht bloß gleichsetzen, sondern noch vorziehen, wobei der Gebrauch unter d) zu vergleichen, z.B. ἀντὶ ὧν ἔχω πάντων ἐλευθερίαν ἑλοίμην ἄν Xen. An. 1.7.3 ; Thuc. 4.20 ; ἀντὶ πολλῶν χρημάτων Dem. 1.1 ; auch ἀγαπᾶν τι ἀντί τινος Plut. Alex. 42 ; ἀντὶ παντὸς ἔχειν, d.i. sehr hohen Wert auf etwas legen, C.Gracch. 8 ; ἓν ἀνθ' ἑνός, eins gegen das andere gehalten, d.i. besonders, gerade, z.B. πάντων ἡγούμεθα ἄριστον ἓν ἀνθ' ἑνός Plat. Phil. 63c, Rep. I.331b. Dah. auch nach ἄλλος, u. sogar nach dem Komparativ., Soph. Ant. 182, Trach. 574. Ferner bedeutet es
   c) einen Uebergang in einen andern Zustand, βελτίους ἐποίησε τοὺς πολίτας ἀντὶ χειρόνων, er machte aus schlechteren bessere Bürger, Plat. Gorg. 515d ; ἀντ' ἐλευθέρων γενόμενοι δοῦλοι, aus Freien Sklaven geworden, Polit. 308a ; πολέμιον ἀντὶ φίλου καταστῆναι, aus einem Freunde ein Feind werden, Her. 1.87 ; vgl. Thuc. 1.86 ; ἐγίνετο φίλος χρήσιμος ἀντὶ ἀχρήστου Xen. Cyr. 8.1.11. Aehnl. ἀντὶ τούτων τῶν αἰσχρῶν ὀνομάτων εὐδαίμονες κέκληνται, statt dieser schimpflichen Namen haben sie den der Glücklichen, Plat. Rep. I.344b. Allgemein
   d) das Eintreten in die Stelle eines Andern : statt ; Ἕκτορος ἀντὶ πεφάσθαι, statt des Hektor getötet sein, Il. 24.254 ; καί κέ τοι ἀντὶ γάμοιο πατὴρ τάφον ἀμφεπονεῖτο Od. 20.307 ; ἀμείβειν τι ἀντί τινος Pind. P. 4.17 ; βασιλεύειν ἀντ' ἐκείνου Her. 1.108 ; Xen. An. 1.1.4 ; τάφρον ποιεῖν ἀντ' ἐρύματος 1.7.16 ; καθιστάναι ἀντί τινος Mem. 3.1.12 ; u. dah. beim Preise einer Sache, ἀντ' ἀργυρίου ἀλλάξασθαι, für Geld eintauschen, Plat. Rep. II.371a ; νῆσον ἀντὶ χρημάτων παρέλαβον Her. 3.59. Aehnl. ἀντὶ τῶν πολλῶν πόνων σμικρὰ ἀπολαῦσαι, wenig Genuß fürviele Arbeit, Plat. Phaedr. 255e, u. Sp., wie ἀντὶ βρώσεως μιᾶς ἀπέδοτο τὰ πρωτοτόκια Matth. 5.38. Von der Widervergeltung, Hom. Il. 23.650 σοὶ δὲ θεοὶ τῶνδ' ἀντὶ χάριν μενοεικέα δοῖεν ; Od. 22.290 τοῦτό τοι ἀντὶ ποδὸς ξεινήϊον, ὅν ποτ' ἔδωκας Οδυσῆϊ. So vom jus talienis, ὀφθαλμὸν ἀντὶ ὀφθαλμοῦ, Auge um Auge, Matth. 5.28. Aber ἐλάβομεν χάριν ἀντὶ χάριτος Ioh. 1.16 an die Stelle der Gnade immer wieder neue Gnade, womit man Theogn. 342, 344 vgl., wo dem δὸς δέ μοι ἀντὶ κακῶν καί τι παθεῖν ἀγαθόν entspricht δοίης δ' ἀντ' ἀνιῶν ἀνίας ; – ἀνὴρ ἀντ' ἀνδρὸς λυθείς, Mann gegen Mann, Thuc. 5.3. So bes. ἀνθ' ὧν für ἀντὶ τούτων, ἅ, z.B. εὖ ἔπαθον, εὖ πεποίημαι, für das Gute, das ich erfahren habe, Xen. An. 1.3.4, 6.1.48 u. öfter ; u. allgem.: dafür daß, z.B. ἀνθ' ὧν ἔθυσεν αὐτήν Soph. El. 565 ; auch ἀνθ' ὧν ἱκνοῦμαι ὑμᾶς, deshalb, O.C. 1044 ; ebenso ἀνθ' ὅτου ἡμάρτανον 971 ; ἀνθ' οὗ ἔχεις ἀθυμίαν Ant. 237 ; vgl. Aesch. Prom. 31 ; ἀνθ' ὅτου οἱ θεοὶ νίκην διδόασιν, wofür, Plat. Alc. II, 148e ; ἀντὶ τίνος ; weshalb ? Lys. 208e ; ἀντὶ τοῦ ; Xen. Cyr. 8.3.31. – Mit dem inf. gew. = statt. ἀντὶ τοῦ ἀρήγειν Xen. Cyr. 4.2.19 ; vgl. Mem. 1.2.64 ; Her. läßt auch den Artikel aus, also adverbialisch, ἀντὶ δὲ ἄρχεσθαι ὑπ' ἄλλων ἄρχειν ἁπάντων Her. 1.210 ; γενέσθαι ἀντὶ εἶναι νησιώτας ἠπειρώτας 7.170 ; vgl. 6.32 ; selten : dafür daß ; – ἀντὶ παίδων τῶνδε ἱκετεύομεν, um dieser Kinder willen, d.i. bei deinen Kindern flehen wir, Soph. O.C. 1326.
In der Zusammensetzung bedeutet es
   a) gegenüber, entgegen, ἀντιλέγω, ἀντίπαλος.
   b) Gleichheit, ἀντιάνειρα, ἀντίθεος.
   c) am häufigsten Vergeltung, ἀντιβοηθέω, ἀντέξειμι.
   d) ein Stellvertreten, ἀντιβασιλεύς.

ἀντί
(the ι is elided only in ἀνθ᾽ ὧν), prep. with genitive (cf. MM, VGT, see word);
__1. prop, in local sense, over against, opposite, hence
__2. instead of, in place of, for (Hom., etc.): Mat.5:38 17:27, Luk.11:11, 1Co.11:15, Heb.12:2; with artic. inf. (cl.), Jas.4:15; of succession, Mat.2:22; χάριν ἀ. χάριτος, Jhn.1:16 (M, Pr., 100); of price in exchange, Heb.12:16; λύτρον ἀ. πολλῶν, Mat.20:28, Mrk.10:45 (M, Pr., 105); of requital, Rom.12:17, 1Th.5:16, 1Pe.3:9 (cf. Wis.11:15); ἀνθ᾽ ὧν, because, Luk.1:20 19:44, Act.12:23, 2Th.2:10 (cl., LXX for אֲשֶׁר תַּחַת); id. therefore (cl., LXX), Luk.12:3; ἀ. τούτου (LXX for כֵּן נַעֲרָה)Eph.5:31. As a prefix, ἀντι- (before vowels ἀντ-, ἀνθ᾽-), denotes
__(a) over against, ἀντιπέραν;
__(b) co-operation, ἀντιβάλλειν;
__(with) requital, ἀντιμισθία;
__(d) opposition, ἀντίχριστος;
__(e) substitution, ἀνθύπατος.
Compounds of ἀ. usually govern dative (B1., § 37, 7).†
(AS)