'ἀντ·έχω :
   I tr.
      1 tenir devant, avec le rég. ind. au gén. : χεῖρα κρατός, SOPH. O.C. 1650, tenir sa main devant sa figure ; ou au dat. : ὄμμασι δ' ἀντίσχοις τάνδ' αἴγλαν, SOPH. Ph. 830, conserve sur ses traits cette sérénité ;
      2 tenir à l’encontre de : τοὺς χαλινούς, HDN 5, 6, retenir les rênes ;
   II intr.
      1 tenir contre, résister : τινί, HDT. 1, 175 ; THC. 2, 65 ; XÉN. Cyr. 6, 4, 18 ; ou πρός τινα, THC. 1, 141 ; 2, 76, etc. à qqn ; τινί, THC. 1, 11 ; 2, 49, etc. ou πρός τι, HDN 1, 12, 3 ; 3, 6, 22, à qqe ch. ; rar. avec l’acc. ἀντ. καμάτους, ANTH. 9, 299, supporter des fatigues ; abs. tenir bon, résister, ESCHL. Pers. 413 ; SOPH. Ph. 175 ; XÉN. Cyr. 7, 1, 34 ; en parl. d’une place assiégée, HDT. 2, 157 ;
      2 p. suite, se maintenir, persister, durer, en parl. d’une maladie, HPC. Fract. 759 ; p. opp. à σήπεσθαι, PLUT. M. 684 c ; ἀντ. ἐπὶ πολύ, THC. 1, 7 ; βραχὺν χρόνον, DÉM. 21, 1, persister longtemps, peu de temps ; avec un part. : ὁ ποταμὸς οὐκ ἀντέσχε τὸ ὕδωρ παρέχων τῷ στρατῷ, HDT. 7, 108, le fleuve ne put suffire à fournir de l’eau à l’armée ; p. suite, suffire à, permettre de, abs. ἐς ὅσον ἡ ἐπιστήμη ἀντέχοι, THC. 6, 69, tant que la science marchait de pair (avec la bonne volonté, le courage) ;

Moy. :
   I tr. tenir devant soi : τραπέζας ἀ. ἰῶν, OD. 22, 74, placer des tables devant soi pour se garantir des traits ;
   II intr.
      1 s’attacher à : χειρός, HDT. 2, 121, à la main (de qqn) ; p. anal. τοῦ πολέμου, HDT. 7, 53, persister à faire la guerre ; fig. ἀντέχεσθαι θεοῦ, PD. N. 1, 33, s’attacher à un dieu, l’honorer d’un culte particulier ; ἀ. τῆς ἀρετῆς, HDT. 1, 134 ; XÉN. Cyr. 2, 2, 27 ; τῆς ἀληθείας, PLAT. Phil. 58 e, s’attacher à la vertu, à la vérité ; τῆς θαλάσσης, THC. 1, 13, s’adonner à la mer ;
      2 s’appuyer, SOPH. Ph. 893 ;
      3 résister, PLAT. Rsp. 574 b, etc. ;
      4 disputer, avec 2 gén. AR. Av. 1658, qqe ch. à qqn.

Étym. ἀντί, ἔχω.

'

or ἀντίσχω, fut. ἀνθέξω, part. ἀντισχήσων (in sense II) Lib. Ep. 33.2; aor. ἀντέσχον : — hold against, c. acc. et gen., χεῖρ’ ἀ. κρατός hold one΄s hand against one΄s head so as to shade the eyes, S. OC 1651; c. dat., ὄμμασι δ’ ἀντίσχοις (-έχοις codd.) τάνδ’ αἴγλαν may΄st thou keep this sunlight upon his eyes, Id. Ph. 830 (lyr.); τοὺς χαλινοὺς τῶν ἵππων Hdn. 5.6.7. c. dat., hold out against, withstand, Ἀρπάγῳ Hdt. 1.175, cf. 8.68. β’ ; τοῖς δικαίοις S. Fr. 78; τῇ ταλαιπωρίᾳ Th. 2.49; πρός τινα Id. 6.22; πρὸς τοὺς καμάτους Hdn. 3.6.10, etc. ; c. acc., endure, ἀντέχομεν καμάτους AP 9.299 (Phil.); but in Th. 8.63 ἀ. τὰ τοῦ πολέμου rather belongs to the next signf., hold out as regards the war; so πολλὰ ἀ. ib. 86.
hold out, endure, c. part., ἡ Ἄζωτος… ἐπὶ πλεῖστον χρόνον πολιορκουμένη ἀντέσχε Hdt. 2.157, cf. 5.115, Th. 2.70; μηκέτι ἀντέχωσι τῷ πόνῳ διϊστάμενοι Pl. Ti. 81d; πολλάκις γιγνομένην ψυχὴν ἀντέχειν last through several states of existence, Id. Phd. 88a. abs., hold out, stand one΄s ground, Hdt. 8.16, A. Pers. 413, etc. ; πῶς δύσμορος ἀντέχει; S. Ph. 176 (lyr.); νόσημα ἀντίσχει τὸν αἰῶνα πάντα Hp. Fract. 11; ἔστ’ ἂν αἰὼν ἀντέχῃ E. Alc. 337; βραχὺν χρόνον D. 2.10; ἀ. ἐπὶ πολύ, ἐπί πλέον, Th. 1.7, 65; ἀ. ἐλπίσιν in hope, D.S. 2.26; ἀ. περί τινος X. HG 2.2.16; peculiarly, ἀ. μὴ ὑπακοῦσαι I hold out against…, refuse…, Plu. 2.708a. of the rivers drunk by the Persian army, hold out, suffice, Hdt. 7.196, cf. A. Pers. 413 (in full ἀ. ῥέεθρον Hdt. 7.58; ἀ. ὕδωρ παρέχων ib. 108); so ἀντέχει ὁ σῖτος Th. 1.65.
extend, reach, ἐς ὅσον ἡ ἐπιστήμη ἀ. Id. 6.69; prevail, διὰ τὴν λῃστείαν ἐπὶ πολὺ ἀντίσχουσαν 1.7. Med., hold before one against something, c. acc. et gen., ἀντίσχεσθε τραπέζας ἰῶν hold out the tables against the arrows, Od. 22.74. c. gen. only, hold on by, cling to, ἐκείνου τῆς χειρός Hdt. 2.121. εʹ; πέπλων E. Tr. 750, cf. Ion 1404; τῶν θυρῶν Ar. Lys. 161; metaph, ἀ. τῶν ὄχθων cling to the banks, keep close to them, Hdt. 9.56; ἀ. Ἡρακλέος cleave to Hercules, i.e.
worship him above all, Pi. N. 1.33; ἀ. τῆς ἀρετῆς, Lat. adhaerere virtuti, Hdt. 1.134; ἀ. τοῦ πολέμου Id. 7.53; τοῦ κέρδους S. Fr. 354; τῆς θαλάσσης Th. 1.13; σωτηρίας Lys. 33.6; τῆς ἀληθείας Pl. Phlb. 58e, cf. R. 600d, al. ; τῶν παραδεδομένων μύθων Arist. Po. 1451b24; τῆς ἐλευθερίας Decr. ap. D. 18.185; τῶν δικαίων POxy. 1203.30 (i AD). B.
c. gen. pers., care for, support, 1 Ep. Thess. 5.14. abs., αὐτὸς ἀντέχου S. Ph. 893, cf. Ar. Ach. 1121. c. dupl. gen. pers. et rei, ἀνθέξεταί σου τῶν πατρῴων χρημάτων will lay claim to the property from you, dispute it with you, Ar. Av. 1658.
resist, Pl. R. 574b; φονεῦσαι τοὺς ἀντεχομένους D.S. 4.49.
adhere, Arist. HA 583a18; Medic., of constipation, γαστὴρ ἀντίσχετο Hp. Epid. 4.20; γαστρὸς ἀντεχομένης ib. 17.

(s. ἔχω u. vgl. ἀντίσχω), entgegenhalten, χεῖρα κρατός Soph. O.C. 1647 ; – bes. intr., ausdauern, aushalten, τινί, τὸ σῶμα τῇ ταλαιπωρίᾳ ἀντέχει Thuc. 2.49 ; τῷ πόνῳ Plat. Tim. 81d ; Xen. Ag. 11.10 ; Luc. Nigr. 27 ; ἐπιθυμίαις 19 ; τοῖς ἐναντίοις, den Gegnern Widerstand leisten, ἐπὶ πολὺ ἀντεῖχον ἀλλήλοις Thuc. 6.70 ; Xen. Hell. 4.6.2 ; πρὸς τοὺς καμάτους Herodian. 3.6.22 ; oft absol., Stand halten, sich halten, dem ἀναχάζεσθαι entgegengesetzt, Xen. Cyr. 7.1.24 ; vgl. Aesch. Pers. 410 ; Thuc. 2.70, 6.69 ; Dem. 1.25 (VVL. σῴζεσθαι); auch λίθος ἐν πυρί Xen. Mem. 4.7.7 ; dah. οὐκ ἐπὶ πολὺ ἀντέχει. es hält nicht lange gegen, dauert nicht, Thuc. 2.64 ; ἔστ' ἂν αἰὼν οὑμὸς ἀντέχῃ Eur. Alc. 346 ; ὁ ποταμὸς οὐκ ἀντέσχε τὸ ὕδωρ παρέχων τῷ στρατῷ, er lieferte nicht hinlängliches Wasser, Her. 7.108, u. so auch ποταμὸν οὐκ ἀντισχόντα τῇ στρατιῇ τὸ ῥέεθρον ἀλλ' ἐπιλιπόντα 7.58, wo Einige erkl.: der mit seinem Strome dem Heere keine Hindernisse in den Weg legte ; ἀντέχειν περί τινος, auf etwas bestehen, Xen. Hell. 2.2.16.
Med., vor sich als Schutzmittel (dem Feinde entgegen) halten, ἀντίσχεσθε τραπέζας ἰῶν, haltet euch die Tische vor zum Schutze gegen die Pfeile, Od. 22.74. – Gew. τινός, sich an etwas halten, θυγατρός Eur. I.A. 1367 ; θυρῶν Ar. Lys. 161 ; vgl. Ach. 1086 ; übertr., Ἡρακλέος, dem Herakles anhangen, ihn verehren, Pind. N. 1.33 ; τῆς ἀρετῆς, der Tugend anhangen, Her. 1.134 ; Xen. Cyr. 3.2.27 ; τῆς ἀληθείας Plat. Phil. 58e ; χρημάτων Xen. Mem. 3.5.8 ; τοῦ πολέμου Her. 7.53 ; τῆς φύσεως, der Natur folgen, Plat. Legg. VI.773e ; τῆς θαλάττης, sich auf das Seewesen legen, Thuc. 1.13 ; τῆς θαλάσσης ἀνθεκτέα 1.93 ; Pol. 3.96 u. öfter ; Gegensatz καταφρονεῖν Matth. 6.24.

ἀντ-ὲχω
(ἀντί, ἔχω), [in LXX for חָזַק hi., etc. ;]
__1. trans., to hold against.
__2. Intrans., to withstand. Mid. 1. in cl., to hold out against.
__3. (cf. MM, VGT, see word), to hold firmly to, cleave to: with genitive (see Bl., § 36, 2), Mat.6:24, Luk.16:13, 1Th.5:14 (see M, Th., in l), Tit.1:9.†
(AS)