GRC
ἀνομολογούμενος
JSON
Bailly
ἀν·ομολογούμενος, η, ον,
1 non d’accord, contradictoire avec, dat. ARSTT. An. pr. 1, 34, 4 ; abs. PLAT. Gorg. 495 a ;
2 non convenu, ARSTT. Rhet. 2, 22, 15.
1 non d’accord, contradictoire avec, dat. ARSTT. An. pr. 1, 34, 4 ; abs. PLAT. Gorg. 495 a ;
2 non convenu, ARSTT. Rhet. 2, 22, 15.
Étym. ἀν-, part. prés. pass. de ὁμολογέω, au sens d’un adj.
Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »
LSJ
η, ον, not agreeing, inconsistent, ἵνα μὴ ἀ. ἦ ὁ λόγος Pl. Grg. 495a; ἀ. τοῖς προειρημένοις Arist. APr. 48a21, cf. Chrysipp. Stoic. 3.125.
not admitted, not granted, τὰ ἀνομολογούμενα συνάγειν Arist. Rh. 1396b28, cf. 1400a15; — Adj., compd. of ἀ- priv. and ὁμολογούμενος; for a Verb ἀνομολογέομαι, disagree with, does not occur. Adv. -νως Gal. 5.470.
not admitted, not granted, τὰ ἀνομολογούμενα συνάγειν Arist. Rh. 1396b28, cf. 1400a15; — Adj., compd. of ἀ- priv. and ὁμολογούμενος; for a Verb ἀνομολογέομαι, disagree with, does not occur. Adv. -νως Gal. 5.470.
Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)
Pape
nicht übereinstimmend, abweichend, Plat. Gorg. 495a, Schol. ἀσύμφωνος ; worüber man verschiedener Meinung ist, Arist. rhet. 2.22.
Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)
This web service is provided and maintained by TELOTA - IT/DH
