ἀν·οιδέω-ῶ (ao. ἀνῴδησα, pf. ἀνῴδηκα) s’enfler, se gonfler, HPC. Acut. 385, etc. ; en parl. des flots, EUR. Hipp. 1210 ; fig. θυμὸς ἀνοιδέει, HDT. 7, 39, le cœur se gonfle (de colère) ;

Moy. (ao. poét. ἀνοιδησάμην) m. sign. Q. SM. 9, 345.

Étym. ἀνά, οἰδαίνω.

Ep. ἀνοιδείω Nic. Th. 855; fut. -ήσω ; aor. ἀνῴδησα E. Hipp. 1210, Pl. Ti. 84e; pf. ἀνῴδηκα Hp. Acut. 10: — swell up, Hp. l.c. ; of a wave, E. l.c., cf. Alciphr. 1.10; of wind in the body, Pl. l.c. ; of figs ripening, Nic. l.c. ; τὰ στέρνα ἀνῴδει Aeschin. Ep. 1.2; τὸ κάλυμμα ἀνῳδηκός swollen out, inflated, Arist. HA 625a2, cf. GA 728b28. metaph, θυμὸς ἀνοιδέει Hdt. 7.39; ὀργαῖς… ἀνοιδούσαις Phld. Ir. p. 63 W. ; of anger, ἀνοιδήσας ὁ βασιλεύς Philostr. VA 7.33 (so in Med., θυμὸν ἀνοιδήσαντο they swelled with rage, Q.S. 9.345); ἀνοιδούσης τῆς νόσου Philostr. VA 4.4.

aufschwellen, aufblähen, θαλάττης ἀνοιδουμένης Alciphr. 1.10. Gew. intr., ἀνοιδῆσαν κῦμα Eur. Hipp. 1210 ; πνεῦμα, zunehmen, anwachsen, Plat. Tim. 84e ; θυμός Her. 7.39 ; ähnl. θυμὸν ἀνοιδήσαντο Qu.Sm. 9.345.