ός, όν, supportable, tolérable, THGN. 119 ; SOPH. Ph. 987 ; d’ord. avec une nég. οὐκ ἀνασχετός, OD. 2, 63 ; ESCHL. Pr. 919, Sept. 182, etc. intolérable ; οὐκ ἀνασχετὸν ποιεῖσθαι, HDT. 7, 163 ; THC. 1, 118 ; 2, 21, etc. ; οὐκ ἀνασχετὰ ἡγεῖσθαι, PLUT. Nic. 24, etc. juger intolérable.

➳ Poét. ἀνσχετός, OD. 2, 63 ; THGN. 119. Fém. ἀνασχετή, M. TYR.

Étym. ἀνέχω.

Ep. ἀνσχετός, όν, endurable, Thgn. 119; mostly with negat., ου’ γὰρ ἔτ’ ἀνσχετὰ ἔργα τετεύχαται Od. 2.63; πεσεῖν… πτώματ’ οὐκ ἀ. A. Pr. 919; φρέμματ’ οὐκ ἀ. Id. Th. 182; so with a question expecting a negative answer, S. Ph. 987; οὐκ ἀ. [ἐστι], c. acc. et inf., Hdt. 1.207, cf. 3.81, 8.142; ζῆν γὰρ κακῶς κλύουσαν οὐκ ἀ. S. Tr. 721, cf. OC 1652; οὐκ ἀ. ποιεῖσθαί τι Hdt. 7.163; abs., οὐκέτι ἀ. ἐποιοῦντο Th. 1.118.

p. ἀνσχετός, was auszuhalten ist, erträglich, ἔργα Od. 2.63 ; ὕβρις Her. 7.163 ; πτώματα, θρέμματα, Aesch. Prom. 921, Spt. 164 ; Soph. Phil. 975 ; Thuc. 1.48, 2.21 und sonst, meist mit der Negation ; οὐκ ἀνασχετὰ δρᾶν ; vgl. Ar. Pax 1145.