ή, όν :
      1 qui juge par analogie, SEXT. M. 11, 250, etc. ;
      2 qui enseigne l’analogie, SEXT. M. 2, 59.

ή, όν, judging by analogy, analogical, S.E. M. 11.250; ἡ ἀναλογιστικὴ τέχνη ib. 1.214. of knowledge, etc., reflective, Phld. Herc. 1003. Adv. -κῶς ibid. teaching analogy, γραμματικοί S.E. M. 2.59; αἵρεσις ἀναλογιστική, of the Rational or Dogmatic school of physicians, opp. ἐπιλογιστική (the Empirics), Gal. 1.65; analogisticus sermo Id. Subf. Emp. 8 p. 52 Bonnet. Adv. -κῶς S.E. M. 3.40, Gal. 18(2).346.

ή, όν, zur Analogie gehörig, γραμματικοὶ ἀν., Grammatiker, welche die Analogie lehren, Sext.Emp.