'ἀν·αλίσκω [ᾰᾱ] (impf. ἀνήλισκον, f. ἀναλώσω, ao. ἀνήλωσα, pf. ἀνήλωκα, pl.q.pf. ἀνηλώκειν ; pass. f. ἀναλωθήσομαι, ao. ἀνηλώθην, pf. ἀνήλωμαι, pl.q.pf. ἀνηλώμην) :
      1 dépenser, acc. χρήματα, XÉN. Hell. 6, 3, 12, etc. de l’argent ; cf. AR. Pl. 381, LYS. 654, etc. ; rar. avec le gén. τῶν χρημάτων, DC. 9, 52, dépenser de sa fortune, etc. ; avec double rég. : ἀν. τὰ χρήματα εἰς τοὺς στρατιώτας, XÉN. Cyr. 2, 4, 9, ou εἴς τι, PLAT. Phæd. 78 a, etc. ; PLUT. Popl. 15, dépenser sa fortune pour ses soldats, pour qqe ch. ; ἐπί τινι, PLAT. Rsp. 369 e ; πρός τι, DÉM. 33, 26 ; ὑπέρ τινος, DÉM. 247, 6, dépenser de l’argent pour qqe ch. ; τινί, DÉM. 937, 25 ; DC. 77, 18, pour qqn ; fig. dépenser ou perdre (son temps, ses forces, etc.) : σώματα πολέμῳ, THC. 2, 64, user les corps à la guerre ; τὸν χρόνον, DÉM. 50, 25, etc. perdre son temps ; χρόνον καὶ πόνον, PLAT. Rsp. 369 e, perdre son temps et sa peine ; λόγον, SOPH. Aj. 1049 ; DÉM. 228, 8 ; λόγους, DÉM. 319, 4, perdre ses paroles ; πόλλ' ἔπη, AR. Lys. 461, dépenser beaucoup de paroles en pure perte ;
      2 écarter de vive force, supprimer, PLAT. Pol. 289 c ;
      3 en parl. de pers. faire périr, ESCHL. Ag. 570 ; SOPH. O.R. 1174 ; EUR. Med. 33, El. 681, etc. ; THC. 8, 65 ; en parl. d’animaux, XÉN. Cyr. 1, 4, 5 ; au pass. être perdu, périr, PLAT. Pol. 272 d ; εἰς τοῦθ' ὃ φεύγω νῦν ἀναλωθήσομαι, EUR. Hipp. 506, je retomberai pour ma perte dans le danger que je fuis maintenant.

➳ Act. prés. part. fém. dor. ἀναλίσκοισα, PD. P. 9, 25. Impf. réc. ἀνάλισκον, APP. Civ. 3, 58. Moy. fut. au sens pass. ἀναλώσομαι, GAL. 15, 129. Formes non att. des ao. pf. et pl.q.pf. ἀνάλωσα, ἀνάλωκα, ἀναλώκειν ; ἀναλώθην, ἀνάλωμαι. — Dans les inscr. att. part. prés. pass. ἀναλισκομένων, CIA. 2, 54, b, 29 (363 av. J.C.) ; v. Meisterh. p. 141, 15. — Dans les inscr. att. l’augm. touj. en η : act. ao. ἀνήλωσαν, CIA. 1, 181, 1 (415 av. J.C.) ; 188, 1 (410 av. J.C.) ; pf. ἀνηλωκώς, CIA. 2, 444, 18 (commenc. du 2^e siècle av. J.C.) : pass. ao. ἀνηλώθη, CIA. 2 add. 834, c, 20 (après 329 av. J.C.) ; ἀνηλώθησαν, CIA. 2, 766, 64 (340/338 av. J.C.) ; pf. ἀνήλωται, CIA. 2 add. 834, b, 1, 41 (329 av. J.C.) ; ἀνηλωμένον, CIA. 2, 834, 12 (350/300 av. J.C.) ; v. Meisterh. p. 137, 21. — Deux inscript. att. du 2^e siècle av. J.C. offrent au sbj. et au part. ao. la forme avec augment : ἀνηλώσωσιν, CIA. 2, 595, 4 ; ἀνηλώσας, CIA. 2, 594, 16 (cf. ἀνήλωμα) v. Meisterh. p. 138, 26.

Étym. cf. ἀναλόω.

'

E. IT 337, Ar. Th. 1131, Th. 7.48; — also ἀναλόω Hp. VM 10, A. Th. 813, E. Med. 325, Ar. Pl. 248, Arar. 10, Th. 2.24, al., Democr. 280, X. Hier. 11.1; impf. ἀνήλισκον Pl. R. 552b, X. Cyr. 1.2.16, ἀνάλισκον App. BC 3.58, ἀνάλουν Ar. Fr. 220.2, Th. 8.45; fut. ἀναλώσω E. Cyc. 308, Pl. R. 568d; aor. ἀνήλωσα S. Aj. 1049, Lys. 19.18, etc., ἀνάλωσα [α] E. El. 681 (s.v.l.) and later; pf. ἀνήλωκα Lys. 26.3, etc., and ἀνάλωκα [α] Th. 2.64 codd. and later; — Pass., fut. ἀναλωθήσομαι E. Hipp. 506, D. 22.19, wrongly ἀνηλωθήσομαι PRev. Laws 51.17 (iii BC), ἀναλώσομαι Gal. 15.129; aor. ἀνηλώθην and ἀναλώθην ; pf. ἀνήλωμαι and ἀνάλωμαι ; — in Attic Inscrr. both forms are found in cent. v, ἀναλίσκω only from cent. iv onwards. The augmented forms are sts. wrongly used, ἀνηλοῦντι POxy. 1143 (i AD), ἀνηλώσῃ PStrassb. 92.17 (iii BC); cf. ἀνήλωμα ; ἀνάλωσα is found at Amorgos, IG 12(7).22.16, and at Delos, ib. 11 (2).161 A 114:
use up, spend, Ar. Pl. 381; abs., ib. 248; τὰ ἀναλωθέντα ἀποδοῦναι Th. 1.117; ἀ. εἴς τι spend upon a thing, Id. 7.83, Ar. Fr. 220, Pl. Phd. 78a, R. 561a, al. ; πρός τι D. 3.19; ὑπὲρ φιλοτιμίας Id. 18.66; c. dat., Ἰσοκράτει ἀργύριον ἀ.
spend money in paying him, Id. 35.40; — Pass., τἀνηλωμένα the monies expended Id. 18.113; τοῦτο γὰρ μόνον οὐκ ἔστι τἀνάλωμ’ ἀναλωθὲν λαβεῖν E. Supp. 776. metaph, ἀνήλωσας λόγον hast wasted words, S. Aj. 1049, cf. E. Med. 325; χρόνον καὶ πόνον ἐπί τινι Pl. R. 369e; σώματα καὶ πόνους πολέμῳ Th. 2.64; τὴν τῶν προγόνων δόξαν Pl. Mx. 247b; ἀ. ὕπνον waste time in sleep, Pi. P. 9.27; λόγῳ ἀ. τὸν χρόνον τῆς ἡμέρας diem eximere dicendo, Plu. Aem. 30.
consume, σιτία Hp. VM 10; κρέα Paus. 10.4.10; of animals, in Pass., to be eaten, Pl. Prt. 321b; — Pass., to be expended, εἰς τὴν πιμελήν in forming fat, Arist. GA 727b1, al. of persons, kill, destroy, τοὺς ἀναλωθέντας A. Ag. 570, cf. S. OT 1174, Fr. 892, E. El. 681, Th. 8.65; — Med. kill oneself, Id. 3.81; — Pass., to be consumed, perish, Pl. Plt. 272d; to be disposed of, got rid of, ib. 289c. (< ἀνά, ἁλίσκομαι.)

[νᾱ], fut. ἀναλώσω, aor. att. ἀνάλωσα, wie perf. ἀνάλωκα ; die augmentierten Formen ἀνήλωσα und in Komposs. κατηνάλωσα, (s. unten), ἀνήλωκας, Xen. Cyr. 2.2.15 (ἀπαναλωκυῖα s. unt.), werden von den Atticisten, obwohl diese auch nicht unter sich übereinstimmen, verworfen ; pass. ἀνάλωμαι u. ἀναλώθην. Die codd. kommen aber mit dieser Vorschrift nicht überein, vgl. Ellendt Lex. Soph. Im Plat. finden sich ἀνήλισκεν Rep. VIII.552b, ἀνηλώσαμεν Ep. XIII.361b, ἀνήλωτο Polit. 272d ; ἀνήλωσεν Isae. 5.35 ; ἀνηλωκέναι Dem. 18.279, u. sonst in Bekker Ausgaben ; ἀναλωθήσομαι, Eur. Hipp. 508.
Das Wort scheint mit ἁλίσκομαι zusammenzuhängen. S. auch ἀναλόω.
Zuerst bei Pind. P. 9.16 : auswenden, verbrauchen, teils absolut, meist mit dem Nebenbegriff des schlechten, unrichtigen Verbrauchs, verschwenden ; mit dem acc., τὰ παρόντα πρὸς ἃ μὴ δεῖ Dem. 3.19 ; dem λαμβάνω öfter entgeggstzt, z.B. 18.82 ; πάντα τρόπον, alle Mittel anwenden, 23.208 ; teils mit Hinzufügung des Zweckes, εἴς τι, oft bei Plat.; τάλαντα, λόγους, Dem. 13.27, 18.279 ; τὸν τοῦ πράττειν καιρὸν εἰς τὸ παρασκευάζεσθαι, die Zeit zum Handeln mit Rüstungen hinbringen, 4.37 ; χρόνον καὶ πόνον ἐπὶ σίτου παρασκευῇ Plat. Rep. II.369e ; – verzehren, aufreiben, töten, Aesch. Ag. 556 ; Soph. O.R. 1174 ; Plat. γένος Polit. 272d, δόξαν Menex. 247b ; – auszahlen, τί τινι, Dem. 33.40.

ἀν-αλίσκω
(on the etymology, see MM, VGT, see word), [in LXX chiefly for אָכַל also for כָּלָה, etc. ;]
__1. to expend.
__2. to consume, destroy: Luk.9:54, Gal.5:15, 2Th.2:8, Rec. WH, mg.†
(AS)