GRC
ἀνακτόριος
JSON
Bailly
α, ον [ᾰν]
1 du roi, royal, OD. 15, 397 ;
2 subst. ἡ ἀνακτόριος, autre n. de la plante ἀρτεμισία, DIOSC. 3, 127.
1 du roi, royal, OD. 15, 397 ;
2 subst. ἡ ἀνακτόριος, autre n. de la plante ἀρτεμισία, DIOSC. 3, 127.
Étym. ἀνάκτωρ.
Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »
LSJ
α, ον, belonging to a lord or king, royal, ὕες Od. 15.397. ἀνακτόριον, τό, = ἀνάκτορον, Hsch., Suid., v.l. in Hdt. 9.65. = ξιφίον, Ps.-Dsc. 4.20. -ιος, ὁ, = ἀρτεμισία, Id. 3.113.
Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)
Pape
dem Herrscher gehörig, herrschaftlich, ὕες Od. 15.397, vgl. Apoll. Lex.Hom. u. Lehrs Aristarch. p. 156 sq.; ἀνακτόριον ἱερόν, v.l. für ἀνάκτορον, Her. 9.65.
Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)
See also:
Ἀνακτόριος
This web service is provided and maintained by TELOTA - IT/DH
