ατος (τὸ) [ᾰᾱλ]
      1 dépense, THC. 1, 99 ; XÉN. Mem. 3, 6, 6 ; PLAT. Leg. 775 a, etc. ; au plur. THC. 7, 28 ; PLAT. Rsp. 554 a, etc. : ἐκ τῶν ἰδίων ἀναλωμάτων καθοπλίζειν τοὺς νεανίσκους, DÉM. 265, 22 (décr.) armer à ses propres frais les tout jeunes gens ; fig. ἀν. τῆς γλώσσης, EUR. Suppl. 547 ; ἀν. τῶν λόγων, DH. Rhet. 10, 14 ; λόγου ἀν. DH. Rhet. 10, 17, dépense de paroles ;
      2 p. suite, perte, ESCHL. Suppl. 476 ;
      3 p. ext. ce qui est dépensé ou perdu, d’où fig. ἀ. πυρός, HLD. 2, 1, p. 622, proie du feu.

➳ Dans les inscr. att. ἀνήλωμα, CIA. 2, 595, 12 ; 624, 5 (cf. les formes de sbj. et de part. ἀνηλώσωσιν et ἀνηλώσας, v. ἀναλίσκω fin) ; v. Meisterh. p. 138, 26.

Étym. ἀναλόω.

ατος, τό, ἀνήλωμα freq. in Pap. and Inscrr. as IG2². 1228.12, 12(5).1061.17 (iii BC), Wilcken Chrest. 30 i1 (ca. 200 BC): — expense, cost, A. Supp. 476; opp. λῆμμα, Lys. 32.20, Pl. Lg. 920c; in pl., expenses, Th. 7.28, D. 21.106, etc. ; οὐσίαν, ἧς αἱ πρόσοδοι λύουσι τἀναλώματα Diph. 32.5; ἐκ τῶν ἰδίων ἀναλωμάτων καθοπλίζειν at their own private costs, Decr. ap. D. 18.116, cf. IG 7.3073, etc. ; metaph, σκαιόν γε τἀνάλωμα τῆς γλώσσης τόδε E. Supp. 547.
exhalation, Plu. 2.384a codd.

τό, das Verbrauchte, der Aufwand, Aesch. Suppl. 476 ; Thuc. 7.28 ; ἀναλώματα εἰς σιτία Dem. 27.20 ; ἀνάλωμα γίγνεται Plat. Legg. VI.775a ; ἀναλώματα ἀναλίσκειν V.743a ; φέρειν, die Kosten tragen, Polit. 298a ; πυρός, Raub des Feuers, Heliod.