ἀμφι·έπω (seul. prés. et impf. ἀμφίεπον) et ἀμφ·έπω (seul. prés. et impf. ἄμφεπον) litt. suivre en entourant, d’où :
   I au propre :
      1 avec un suj. de pers. poursuivre, OD. 3, 118 ;
      2 p. anal. avec un suj. de chose, entourer, envelopper : γάστρην τρίποδος πῦρ ἄμφεπε, IL. 18, 348, le feu enveloppa les flancs du trépied ; τὴν πρύμνην πῦρ ἄμφεπεν, IL. 16, 124, le feu enveloppa la poupe ; cf. OD. 8, 437, etc. ;
   II p. suite, être occupé autour de ; d’où :
      1 s’occuper de, prendre soin de : τάφον Ἕκτορος, IL. 24, 804, de la tombe d’Hector ; abs. prendre soin de qqe ch., s’occuper de qqe ch. avec soin, IL. 19, 392, etc. ;
      2 entretenir : κῆδος, EUR. Ph. 340, une alliance ;
      3 supporter, se soumettre à, acc. : μόχθον, PD. P. 4, 268, supporter une tâche ;
      4 s’attacher à, d’où fréquenter, habiter : κλυτὰν ὃς ἀμφέπεις Ἰταλίαν, SOPH. Ant. 1118, toi qui aimes le séjour de l’Italie, en parl. de Bacchus ;
      5 s’attacher à, d’où révérer, honorer (une divinité) acc. PD. O. 6, 95 ;
      6 s’attacher à, d’où veiller sur, gouverner (un palais, etc.) SOPH. El. 651 ;

Moy. entourer, suivre, dat. Q. SM. 1, 47.

Étym. ἀ. ἕπω.

poet. also ἀμφέπω (the only form in Trag.); impf. or aor. ἀμφίεπον and ἄμφεπον, both in Hom. (v. infr.); poet. Verb only in the tenses cited, and once or twice in Med. ; (ἕπω) — go about, be all round, γάστρην τρίποδος πῦρ ἄμφεπε Il. 18.348, Od. 8.437; πρύμνην πῦρ ἄμφεπε Il. 16.124; ἔερσ’ ἀμφέπει the dew (of milk and honey, metaph of song) crowns [the bowl], Pi. N. 3.78.
beset, press hard, Il. 11.483; so perh. in Od. 3.118 (v. infr. ΙΙ. 2).
to be busy about, look after, ἀμφίεπον τάφον Ἕκτορος Il. 24.804, cf. 5.667; ἀμφὶ βοὸς ἕπετον κρέα dressed the meat, 11.776; βοῦς, ὄϊν ἀ., Od. 8.61, Il. 24.622: — do honour or reverence to, Δάματρα Pi. O. 6.95; tend or heal sick, P. 3.51; ἀ. σκῆπτρον sway the sceptre, O. 1.12, cf. S. El. 651; esp.
guard, protect, Pi. P. 5.68, prob. in E. Med. 480, etc. ; Βακχεῦ… ὃς ἀμφέπεις Ἰταλίαν S. Ant. 1118; μαντεῖον E. IT 1248; simply, frequent, χῶρον Simon. 58; — ἀ. κῆδος cherish an alliance, E. Ph. 340; ἀ. μόχθον go through toil and trouble, Pi. P. 4.268; σύμπειρον ἀγωνία θυμὸν ἀ.
foster spirit in contests, N. 7.10; ἀ. ὄλβον enjoy happiness, I. 4 (3).59; ἀ. παννυχίδας Critias 1.8. abs., in part., with good heed, carefully, ἵππους ἀμφιέποντες ζεύγνυσαν Il. 19.392; στίχας ἵστατον ἀμφιέποντες ib. 2.525; κακὰ ῥάπτομεν ἀμφιέποντες Od. 3.118; ὁ ἀμφέπων δαίμων the fortune that attends one, Pi. P. 3.108. Med., crowd about, ἀμφὶ δ’ ἄρ’ αὐτὸν Τρῶες ἕπονθ’ Il. 11.473 codd. ; accompany round about, τινί Q.S. 1.47.

Hom. ἀμφέπω in den Formen ἄμφεπεν Il. 16.124, ἄμφεπε 18.348, Od. 8.437, ἄμφεπον Il. 18.559, 23.167, 24.622 ; von ἀμφιέπω Hom. nur part. praes. ἀμφιέποντες u. praeterit. indic. ἀμφίεπον, wie ἄμφεπον als impft. u. (Homerisch) als aor. gebraucht ; – geschäftig etwas umgeben, Il. 16.124 ἃς τὴν μὲν (ναῦν) πρύμνην πῦρ ἄμφεπεν, Il. 18.348, Od. 8.437 γάστρην μὲν τρίποδος πῦρ ἄμφεπε, θέρμετο δ' ὕδωρ, das Feuer umspielte den Dreifuß ; Il. 18.559 βοῦν δ' ἱερεύσαντες μέγαν ἄμφεπον, Od. 8.61 τοὺς δέρον ἀμφί θ' ἕπον, τετύκοντό τε δαῖτ' ἐρατεινήν, Il. 11.776 σφῶι μὲν ἀμφὶ βοὸς ἕπετον κρέα, 24.622 ἕταροι δ' ἔδερόν τε καὶ ἄμφεπον εὖ κατὰ κόσμον ; 24.804 ἃς οἵγ' ἀμφίεπον τάφον Ἕκτορος ; 2.525 οἱ μὲν Φωκήων στίχας ἵστατον ἀμφιέποντες ; 19.392 ἵππους δ' αὐτομέδων τε καὶ Ἄλκιμος ἀμφιέποντες ζεύγνυον, geschäftig ; 5.667 τοῖον γὰρ ἔχον πόνον ἀμφιέποντες ; Od. 3.118 εἰνάετες γάρ σφιν κακὰ ῥάπτομεν ἀμφιέποντες ; – Il. 11.473 ἀμφὶ δ' ἄρ' αὐτὸν Τρῶες ἕπονθ' ὡς εἴ τε δαφοινοὶ θῶες ὄρεσφιν ἀμφ' ἔλαφον κεραὸν βεβλημένον, homerisch med. statt des act., vgl. 482 ὥς ῥα τότ' ἀμφ' Ὀδυσῆα δαΐφρονα ποικιλομήτην Τρῶες ἕπον πολλοί τε καὶ ἄλκιμοι. – Pind. θεμιστεῖον σκᾶπτον ἀμφέπει, er führt, verwaltet das Szepter des Rechts, Ol. 1.12 ; wie μυχὸν μαντήϊον P. 5.68 ; Δάματρα, er ehrt die Demeter, Ol. 6.95 ; μόχθον, hält aus die Mühsal, P. 4.268 ; ὅμαδον, er geht in das Kriegsgetümmel, I. 7.25 ; θυμὸν ἀταλόν, er hegt freundliche Gesinnung, N. 7.91 ; vgl. σύμπειρον ἀγωνίᾳ θυμόν 7.10 ; Eur. χθόνιον μαντεῖον I.T. 1248 ; ξένον κῆδος Phoen. 342. So sp.D., πηδάλια, δαῖτα, Ap.Rh. 1.562, 2.761 ; τιμαῖς ἀμφέπει ἀθανάτων αὐτόν, erweist ihm göttliche Ehre, Ep.adesp. 497 (APP 214); – folgen, τινί, Qu.Sm. 1.47. – Vgl. περιέπω, welches auch in Prosa vorkommt.