ἀμφί·πυρος, ος, ον [ῠ]
      1 qui est en feu tout autour, SOPH. Aj. 1405 ; ἀμφίπυρος βροντά, EUR. Hipp. 558, le foudre enflammé, càd. Zeus armé du foudre ;
      2 qui porte une torche dans chaque main (Artémis) SOPH. Tr. 214.

Étym. ἀ. πῦρ.

ον, (< πῦρ) with fire at each end, of the double-pointed thunderbolt, E. Ion 212; βροντά Id. Hipp. 559; δειράδες Παρνασοῦ… ἵνα Βάκχιος ἀμφιπύρους ἀνέχων πεύκας… πηδᾶ with twin fires, of two peaks of Parnassus, Id. Ion 716; of Artemis as bearing a torch in either hand, S. Tr. 214 (lyr.).
with fire all round, τρίποδες Id. Aj. 1405.

rings von Feuer umgeben, umflammt, Soph., τρίπους Aj. 1384 ; Tr. 213 Artemis, mit zwei Fackeln ; Eur., κεραυνός Ion 213 ch.; βροντή Hipp. 559 ; πεῦκαι Ion 716.