ἀ·μενηνός, ός, όν, sans consistance, vacillant, faible, en parl. d’ombres, de songes, de blessés, etc. IL. 5, 887 ; OD. 10, 521 ; 19, 562, etc. ; SOPH. Aj. 890 ; EUR. Tr. 193 ; des mortels en gén. HH. Cer. 352 ; AR. Av. 686 ; postér. de choses (voix, ARSTT. Probl. 11, 6, 2 ; feuille, TH. H.P. 3, 9, 1, etc.) ; adv., ἀμενηνόν, ARSTT. Probl. 11, 6, 2 ; PHILSTR. 889 ; ou ἀμενηνά, ARAT. 905, sans force, faiblement.

• Cp. -ότερος, T. LOCR. 100 c ; ARSTT. H.A. 10, 41 ; TH. l. c.

➳ Fém. -ή, OPP. H. 2, 58.

Étym. ἀ, μένος.

όν, also ή, όν Oppian. H. 2.58; (ἀ- priv., μένος); — poet. Adj., in Hom. chiefly of ghosts or shades, fleeting, νεκύων ἀ. κάρηνα Od. 10.521, al. ; of dreams, 19.562; of one wounded, ἀ. ἔα χαλκοῖο τυπῇσι Il. 5.887; Πυγμαῖοι Hes. Oxy. 1358.18; rare in Trag. (alw. lyr.), ἀ. ἀνήρ, of Ajax, S. Aj. 890; νεκύων ἀ. ἄγαλμα E. Tr. 193. of men in general, fleeting, feeble, φῦλ’ ἀ. ἀνθρώπων h.Cer. 352; σκιοειδέα φῦλ’ ἀ. Ar. Av. 686. in physical sense, feeble, weak, ἰσχνοῖσι καὶ ἀμενηνοῖσι Hp. Prorrh. 2.30; ἀ. φωνή Arist. Pr. 899a30; οἱ ἄκεντροι σφῆκες… ἀμενηνότεροι Id. HA 628b4, cf. Ti.Locr. 100c; ὕδωρ ἀμενηνότατον πάντων Arr. Ind. 6.3; ἀ. κλῆμα, φῦλλον, Thphr. CP 3.14.5, HP 3.9.1; σπερμάτιον 4.12.2 (Comp.); πῦρ Ph. 2.564; faint, shadowy, ὄναρ Them. Or. 21.263c; — neut. as Adv., feebly, faintly, ἀμενηνὸν φθέγγεσθαι Arist. Pr. 899a31; δρᾶν Philostr.Jun. Im. 17; ἀμενηνὰ φαείνειν Arat. 905. Regul. Adv. -νῶς Agathem. ap. Gal. 8.938. (as if from ἀ- priv., μένω) not permanent, κατηγορίαι Simp. in Ph. 832.12.

fem. ἀμενηνή Opp. H. 2.58 (μένος, μένω), nicht Stand haltend, kraftlos, Hom. sechsmal, Il. 5.887 ἤ κε ζὼς ἀμενηνὸς ἔα χαλκοῖο τυπῇσιν, Od. 19.562 δοιαὶ γάρ τε πύλαι ἀμενηνῶν εἰσὶν ὀνείρων, 10.521, 536, 11.29, 49 νεκύων ἀμενηνὰ κάρηνα ; – Eur. Troad. 193 ἀμ. νεκύων ἄγαλμα ; φῦλα ἀνθρώπων h.Cer. 352 ; vgl. Ar. Av. 686 ; ἀνήρ Soph. Aj. 874 ; κινήσεις ἀμενηνότεραι Tim.Locr. 100c ; Theophr.; Luc. Gall. 5.
• Adv. ἀμενηνῶς Galen.; ἀμενηνὰ φαείνειν Arat. 173.