'ων, ον, gén. ονος [ᾰ] adj. (sert de comparatif à ἀγαθός : v. ce mot) meilleur :
      1 en parl. de pers. plus fort, plus brave, plus vertueux, IL. 1, 404 ; 4, 400 ; 5, 411, etc. ; précédé de μέγα (μέγ' ἀμείνων) IL. 2, 239 ; 22, 158, etc. ; HÉS. O. 774, Sc. 51 ; de πολλόν, HÉS. O. 19, 318 ; d’ord. de πολλῷ, ESCHL. Pr. 335 ; ἀμείνων παντοίας ἀρετὰς ἠμὲν πόδας ἠδὲ μάχεσθαι, IL. 15, 641, meilleur par toutes sortes de qualités, pour l’agilité à la course et pour combattre ; ἀμείνων εἴς τινα, EUR. Alc. 433 ; πρός τινα, EUR. I.A. 1019 ; περί τινα, AR. Eq. 1208, meilleur pour qqn, à l’égard de qqn ; abs. οἱ ἀμείνονες, PLAT. Leg. 627 a, les grands (lat. optimates) ;
      2 en parl. de choses, de meilleure qualité, plus précieux, IL. 1, 116, 274, etc. ; SOPH. Ant. 1090 ; EUR. Her. 110, etc. ; HDT. 7, 145 ; THC. 3, 82, etc. ; PLAT. Leg. 723 d, etc. ; ἄμεινόν ἐστι, ou simpl. ἄμεινον avec l’inf. il vaut mieux, etc. IL. 1, 274 ; ESCHL. Suppl. 188 ; HDT. 1, 15 ; THC. 1, 141, etc. ; Ἀθηναίοις εἶναι ἐπὶ τὸ ἄμεινον, DÉM. 1072, 15, (si cela) serait pour le mieux dans l’intérêt des Athéniens ; cf. AND. 10, 35 ; abs. εἰ τό γ' ἄμεινον, IL. 1, 116 ; avec le dat. εἴ τι ἄμεινον καὶ ὑμῖν καὶ ἐμοί, PLAT. Ap. 19 a, si toutefois cela vaut mieux et pour vous et pour moi ; cf. HDT. 7, 169 ; LYS. 448 ; adv. ἄμεινον, HDT. 4, 156, etc. mieux.

• Cp. ἀμεινότερος, MIMNERME 14, 9 ; ANON. (PHIL. 2, 500).

Étym. inconnue.

'

ον, gen. ονος, irreg. Comp. of ἀγαθός, better; of persons, stouter, stronger, braver, freq. Hom., etc. ; μέγ’ ἀ. Il. 22.158; πολλὸν ἀ. Hes. Op. 19; c. acc. vel inf., ἀμείνων παντοίας ἀρετάς, ἠμὲν πόδας ἠδὲ μάχεσθαι Il. 15.641, cf. Hes. Op. 445, A. Pr. 337, etc. ; οἱ ἀμείνονες the better sort, Pl. Lg. 627a. of things, ὀμίχλην νυκτὸς ἀμείνω Il. 3.11; esp. from Hom. downwds., ἄμεινόν [ἐστι] ΄tis better, either c. inf., ἐπεὶ πείθεσθαι ἄ. Il. 1.274, cf. S. El. 1238, etc. ; or ἄμεινόν ἐστι or γίγνεταί τινι c. part., εἴ σφι ἄμεινον γίγνεται τιμωρέουσι if it is good for them to assist, Hdt. 7.169, cf. Th. 1.118, 6.9; abs., εἰ τό γ’ ἄ. Il. 1.116; βουλοίμην… εἴ τι ἄ. καὶ ὑμῖν καὶ ἐμοί Pl. Ap. 19a; freq. with neg., οὐ γὰρ ἄ. ΄twere better not, Hes. Op. 750, Hdt. 1.187; εἰρήσεται γάρ, εἴτ’ ἄ. εἴτε μή D. 21.198. neut. as Adv., ἄ. πρήσσειν to fare better, Hdt. 4.156 sq., etc. ; συνήνεικεν Ἀθηναίοις ἐπὶ τὸ ἄ. Decr. ap. And. 1.77, cf. Orac. ap. D. 43.86; τὰ ἀμείνω φρονέειν choose the better part, Hdt. 7.145; τοῖσι τὰ ἀ. ἑάνδανε Id. 9.19. Adv. ἀμεινόνως Ar. Fr. 340. new Comp. ἀμεινότερος, α, ον, formed from ἀμείνων, Mimn. 14.9, Poet. ap. Phld. Rh. 2.61S. <

ἄμεινον (entst. aus *ἀμενίων) Kompar. zu ἀγαθός, tüchtiger, besser, von Sachen zwechdienlicher, von Personen bes. mutiger, kräftiger ; Hom. z.B. Il. 2.239 Ἀχιλῆα, ἕο μέγ' ἀμείνονα φῶτα, 4.400 εἷο χέρηα μάχῃ, ἀγορῇ δέ τ' ἀμείνω, 15.139 τοῦ γε βίην καὶ χεῖρας ἀμείνων, 641 τοῦ γένετ' ἐκ πατρὸς πολὺ χείρονος υἱὸς ἀμείνων παντοίας ἀρετάς, ἠμὲν πόδας ἠδὲ μάχεσθαι, 23.315 μήτι τοι δρυτόμος μέγ' ἀμείνων ἠὲ βίηφιν, Od. 2.180 ταῦτα δ' ἐγὼ σέο πολλὸν ἀμείνων μαντεύεσθαι, 7.51 θαρσαλέος γὰρ ἀνηρ ἐν πᾶσιν ἀμείνων ἔργοισιν τελέθει, Il. 10.556 ἀμείνονας ἠέ περ οἵδε ἵππους, 12.232 ἄλλον μῦθον ἀμείνονα τοῦδε, Od. 14.466 ἔπος ὅ πέρ τ' ἄρρητον ἄμεινον, 7.310 ἀμείνω δ' αἴσιμα πάντα, Il. 1.274 ἐπεὶ πείθεσθαι ἄμεινον, 116 εἰ τό γ' ἄμεινον, 217 ἃς γὰρ ἄμεινον ; Il. 24.52 οὐ μήν οἱ τό γε κάλλιον οὐδέ τ' ἄμεινον, homerisch der Kompar. statt des posit.; Od. 1.376, 2.141 ὕμιν δοκέει τόδε λωίτερον καὶ ἄμεινον ἔμμεναι, 5.364 ἐπεὶ οὐ μέν τι πάρα προνοῆσαι ἄμεινον, – οἱ ἀμείνονες, im Ggstz des πλῆθος, die Angesehenen, die Aristokraten, optimates, Plat. Legg. I.627a ; ἐξ ἀμείνονος πατρός Eur. El. 338 ; ἀμείνω μοί ἐστι ταῦτα οὕτω ποιεόμενα, es ist besser für mich, daß dies so geschieht, Her. 1.37, u. so Sp.; ἄμεινον πράττειν, sich besser befinden, Isocr. 5.132 ; – ἀμεινότερος bildete Mimnerm. nach Phrynich.; – ἀμεινόνως Ar. in B.A. 78.