εῖα, ύ :
   I pass. :
      1 émoussé, p. opp. à ὀξύς, PLAT. Lys. 215 e, Theæt. 165 d, etc. ; en parl. de dents, ARSTT. H.A. 2, 2 ; d’un roseau taillé pour écrire, ANTH. 6, 67, etc. ; t. de géom. ἀ. γωνία, PLAT. Tim. 55 e ; EUCL. Elem. 1, 11, angle obtus ;
      2 p. ext. sans vigueur, faible : ἀμϐλὺ ὁρᾶν, PLAT. Parm. 165 b, Theæt. 174 e, etc. ou βλέπειν, PLAT. Soph. 232 e ; ARSTT. P.A. 2, 13, 11, avoir la vue affaiblie ; ἀμϐλὺ ἀκούειν, PLAT. Euthyd. 281 c (cf. ARSTT. Probl. 7, 5, 5) avoir l’ouïe affaiblie ; au mor. émoussé, affaibli, ESCHL. Eum. 238 ; ἀμϐλύτερος τὴν φύσιν, XÉN. Mem. 3, 9, 3, d’une nature dégénérée, p. opp. à εὐφυέστερος ; ἀμϐλυτέρα ὀργή, THC. 3, 38, colère émoussée ; ἀμϐλὺς πρός τι, DS. 11, 43 ; PLUT. Alc. 30, etc. ; εἴς τι, PLUT. Cato ma. 24 ; περί τι, PLUT. Alc. 19, sans énergie pour qqe ch. ; avec un inf. sans énergie pour faire qqe ch. APP. Syr. 9 ;
   II act. qui émousse ou affaiblit, ANTH. 7, 367.

• Cp. -ύτερος, THC. 2, 40, 65, etc. ; XÉN. Mem. 3, 9, 3 ; PLUT. Alc. 19, 30, etc. • Sup. -ύτατος, PLAT. Tim. 55 a.

Étym. inconnue.

εῖα, ύ, blunt, dulled, with edge or point taken off, properly of a sharp instrument, opp. ὀξύς, Pl. Ly. 215e, Tht. 165d; ἀ. γωνία obtuse angle, Id. Ti. 55a; ἀμβλεῖα, ἡ, sc. γωνία, Arist. Mech. 855a10, etc. ; ἀ. πλευρά side adjacent to such angle, Hero Geom. 12.35, etc. of light, dim, faint, ὄρθρος Ion ap. Phot. p. 89R. metaph, dim, faint, of sight, ἀμβλὺ ὁρᾶν, ἀμβλύτερον βλέπειν, Pl. Tht. 174e, Arist. PA 656b36, al. ; of hearing, τῆς ἀκοῆς οὔσης υτέρας αἰσθήσεως ἢ τῆς ὄψεως Pr. 886b32; of the feelings or mind, ἀμβλυτέρᾳ τῇ ὀργῇ less keen, Th. 3.38; ἀμβλύτερον ποιεῖν τι less vigorous, Id. 2.65. Adv. ἀμβλέως Archig. ap. Orib. 8.2; Comp., v. supr.
dull, monotonous, τὠμβλὺ τῆς ζόης Herod. 3.52. of persons, in A. Eu. 238, of Orestes purified, having lost the edge of guilt; mostly, dull, spiritless, having lost keenness of feeling, E. Fr. 821; ἀμβλύτερος τὴν φύσιν duller, X. Mem. 3.9.3; ἀ. εἴς, περί, or πρός τι dull or sluggish in a thing, Plu. Cat. Ma. 24, Alc. 30, D.S. 11.43 (Comp.); abs., Th. 2.40. Adv., Comp. -υτέρως J. AJ 19.2.5. Act., making dull, darkening, of a cloud, AP 7.367 (Antip.).

εῖα, ύ (nach Arist. Top. 1.15 Ggstz von ὀξύς sowohl bei ὄγκος als bei χυμός), stumpf, Ggstz von scharf, ὀξύς, Plat. Theaet. 165d ; Lys. 215e ; ὀδόντες Ael. H.A. 4.40 ; vom Gesichte : schwach-, stumpfsichtig, ἀμβλὺ ὁρᾶν Plat. Theaet. 174e ; in der Geometrie, vom Winkel, im superl. ἀμβλυτάτη τῶν γωνιῶν Tim. 55a ; ἀμβλὺς χέρας, dessen Blutschuld nicht mehr frisch ist, Aesch. Eum. 229. Bei Thuc. ἀμβλύτερος, Ggstz βεβαιότερος, saumseliger und unzuverlässiger, 2.40. Bei Plat. Polit. 273b, dem ἀκριβέστερον entgegen, weniger scharf ausgeprägt, schlechter ; ἀμβλὺς τὴν φύσιν, von schlechten Naturanlagen, stumpfsinnig, im Ggstz von εὐφυής, Xen. Mem. 3.9.3 ; vgl. Thuc. 2.40, 65 ; περὶ τὴν κρίσιν ἀμβλύτερος, weniger streng, Plut. Alc. 16 ; πρὸς τὸν δρόμον, träg zum Wettlauf, Luc. ep. 10 (XI.431); τῇ τιμῇ, lau in Ehrenbezeigungen, Plut. Cat. min. 71 ; vgl. C.Gracch. 8.