GRC
ἀλείτης
JSON
Bailly
ου (ὁ) [ᾰ] coupable, IL. 3, 18 ; OD. 20, 121 ; τινός, A.RH. 1, 1338, envers qqn.
Étym. ἀλιταίνω.
Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »
LSJ
ου, ὁ, sinner, of Paris and suitors of Penelope, Il. 3.28, Od. 20.121; — ἀλείτης τινός sinner against one, A.R. 1.1338; — fem. ἀλεῖτις Hdn. Gr. 2.67; cf. ἀλιταίνω, ἀλοιτός.
Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)
Pape
ὁ (ἀλιτεῖν), Frevler, Hom. zweimal, Il. 3.28, Od. 20.121 φάτο γὰρ τίσεσθαι (τίσασθαι) ἀλείτην (ἀλείτας); τινός Ap.Rh. 1.1338.
Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)
This web service is provided and maintained by TELOTA - IT/DH
