(v. ci-dessous) faire croître, d’où :
      1 nourrir, fortifier, OD. 18, 70, etc. ; fig. ESCHL. Pr. 539 ; au pass. croître, Q. SM. 9, 473 ;
      2 accroître, multiplier, ESCHL. Sept. 557.

➳ Verbe épq. ; seul. prés. ESCHL. l. c., ao.2 ἤλδανον [ᾰ] OD. 18, 70 ; 24, 368 et ao. itér. 3 sg. ἀλδήσασκε, ORPH. Lith. 364.

Étym. R. indo-europ. *h₂el-, nourrir, avec élargissement en -d- ; v. ἄναλτος¹, ἀλδήσκω et ἀλθαίνω ; cf. lat. alō.

only pres. and impf., exc. Ep. aor. 3 sg. ἤλδανε (v. infr.), ἀλδήσασκε Orph. L. 370 ; — causal of ἀλδήσκω, make to grow, nourish, strengthen, μέλε’ ἤλδανε ποιμένι λαῶν she filled out his limbs, Od. 18.70, 24.368, cf. A. Th. 12; θυμὸν ἀλδαίνουσαν ἐν εὐφροσύναις Id. Pr. 539; increase, multiply, ὃς οὐκ ἐάσει γλῶσσαν… ἀλδαίνειν κακά Id. Th. 557 ; — Pass., Aglaïas 12.

(ἄλθω, alo), wachsen lassen, stärken, Hom. zweimal, μέλε' ἤλδανε ποιμένι λαῶν Od. 18.70, 24.368 ; sonst nur praes., θυμὸν ἀλδαίνουσα ἐν εὐφροσύναις Aesch. Pr. 557, Spt. 12 ; γλῶσσα ἀλδαίκει κακά, stiftet Unheil, 589 ; Nic. Al. 404.
Pass. wachsen, VLL.