ἀκρό·πολις, εως (ἡ) la ville haute, d’où citadelle, OD. 8, 494 ; HDT. 1, 84 ; ESCHL. Sept. 240, etc. ; à Athènes, l’Acropole, THC. 2, 13 ; AND. 10, 31, etc. ; γεγράφθαι ἐν τῇ ἀκροπόλει, DÉM. 1337, 24, ou ἀνενεχθῆναι εἰς ἀκρόπολιν, DÉM. 1327, 25, être inscrit ou porté à l’Acropole (où était le trésor public) càd. être débiteur de l’État ; p. anal. ville-acropole, en parl. de Delphes, placée dans la montagne et centre de la Phocide, et qui était en qqe sorte l’acropole de ce pays, EUR. Or. 1094 ; fig. citadelle, rempart, en parl. d’une pers. ou d’une chose, THGN. 233 ; PLAT. Rsp. 560 b ; ARSTT. P.A. 3, 7, 11.

➳ Dans un décret de la fin du 4^e siècle av. J.C. ἀγρόπολις, CIA. 2, 272, 11 (v. Meisterh. p. 58, § 27) ; cf. γναφεύς, γναφεῖον, κωλαγρέται, etc. = κναφεύς, κναφεῖον, κωλακρέται, etc. — Au dat. sg. qqf. ἀκροπόλῃ, CIA. 2, 50, 17 (372 av. J.C.), etc. (v. Meisterh. p. 108, § 52, 2). — Qqf. construit sans article : ἐν ἀκροπόλει, CIA. 2, 54 b, 26 (363 av. J.C.), à côté de ἐν τῇ ἀκροπόλει, CIA. 2, 49, 17 (365 av. J.C.) ; v. Meisterh. p. 187, 21.

Étym. ἄ. πόλις.

poet. ἀκρόπτολις, εως, ἡ, upper or higher city; hence, citadel, castle, ἐς ἀκρόπολιν Od. 8.494 (in Il. only divisim, ἄκρη πόλις, v. ἄκρος Ι.1), cf. Pi. O. 7.49, A. Th. 240, Hdt. 1.84, etc. ; as seat of tyranny, Ph. 1.401, 417. esp. the Acropolis of Athens, IG 1.58, al., And. 1.76 (cf. Hdt. 1.60, 8.51); which served as treasury, Th. 2.13; hence ἀνενεχθῆναι εἰς ἀκρόπολιν, γεγράφθαι ἐν ἀκροπόλει to be entered as a state-debtor, D. 58.19, 48; freq. without Art., as And. l.c., D. ll. cc. ; at Erythrae, IG 1.11. metaph, ἀ. καὶ πύργος ἐὼν δήμῳ, of a person, Thgn. 233; ἀ. Ἑλλάνων, of Corinth, Simon. 137; γῆν Δελφίδ’… Φωκέων ἀκρόπτολιν E. Or. 1094; stronghold, τῆς ψυχῆς, τοῦ σώματος, Pl. R. 560b, Arist. PA 670a26, cf. Pl. Ti. 70a; Pythag., of seven, Theol.Ar. 44.

εως, ἡ, Oberstadt, Burg, der höher gelegene, befestigte Teil der Stadt, Hom. zweimal, Od. 8.494, 504 ἐς ἀκρόπολιν ; vgl. Il. 6.257 ἄκρης πόλιος, 317, 7.345 πόλει ἄκρῃ, 22.172 πόλει ἀκροτάτῃ, s. an diesen vier Stellen Scholl. Aristonic., aus denen auch die korrupte Notiz bei Od. 8.494 ἐς ἀκρόπολιν : νῦν μὲν εὐθέως πόλιν ἄκραν ; Ariston. schrieb etwa ὅτι νῦν μὲν συνθέτως ἀκρόπολιν, ἐν ἄλλοις δὲ διαλελυμένως πόλιν ἄκραν ; – Pind. O. 5.49 ; Her. 1.60 ; bei den Att. bes. die Burg von Athen, häufig πόλις genannt. Uebertr. ἀκρ. καὶ πύργος ἐὼν δήμῳ Theogn. 233 ; der Kopf Plat. Tim. 70a ; ψυχῆς Rep. VIII.560b ; Plut.