GRC
ἀκροπόλος
JSON
Bailly
ἀκρο·πόλος, ος, ον, seul. dat. pl. -οισιν, IL. 5, 523 ; OD. 19, 205, élevé, en parl. de montagnes.
Étym. ἄ. πέλω.
Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »
LSJ
ον, (< πολέω) high-ranging, lofly, ἐπ’ ἀκροπόλοισιν ὄρεσσιν Il. 5.523, cf. Od. 19.205. Subst., ἀκροπόλοι, οἱ, arctic and antarctic circles, Olymp. in Mete. 183.30.
Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)
Pape
in der Höhe seiend, hoch ; vgl. οἰοπόλος ; Hom. zweimal, ἐπ' (ἐν) ἀκροπόλοισιν ὄρεσσιν Il. 5.523, Od. 19.205, im Hochgebirge.
Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)
This web service is provided and maintained by TELOTA - IT/DH
