ἀ·κλεής, ής, ές, sans gloire, obscur, HOM. ATT. ; adv., ἀκλεές, IL. 7, 100, sans gloire.

• Sup. -εέστατος, XÉN. Œc. 8, 4 ; LYS. 133, 42.

➳ Gén. ἀκλεέος-εοῦς ; dat. ἀκλεέϊ-εεῖ, épq. ἀκλέϊ, NONN. D. 31, 42 ; acc. ἀκλεέα-εᾶ, mais par sync. épq. ἀκλέα [ᾰ] OD. 4, 728. Nom. sg. épq. ἀκλειής, A.RH. 3, 932 ; nom. pl. épq. ἀκληεῖς, IL. 12, 318.

Étym. ἀ, κλέος.

ές ; acc. -εᾶ Epigr.Gr. 850, -εῆ D.H. Isoc. 5, Ep. ἀκλέα Od. 4.728; dat. -έϊ Nonn. D. 31.42; — Ep. ἀκλειής, A.R. 3.932, Call. Fr. anon. 365; nom. pl. ἀκλεέες (vulg. ἀκληεῖς) Il. 12.318; (< κλέος): — without fame, inglorious, Hom. ll.cc., Pi. O. 12.15, Hdt. prooem., E. Hipp. 1028, Pl. La. 179d, etc. Adv. ἀκλεῶς Hdt. 5.77, Antipho 1.21; Ep. ἀκλειῶς Il. 22.304; Comp. ἀκλεέστερον Jul. Or. 1.28a; neut. as Adv., ἀκλεὲς αὔτως Il. 7.100.
ignominious, ἀκλεεστάτῳ ὀλέθρῳ ἀπόλλυσθαι Lys. 13.45.

ές, ohne κλέος ; Hom. dreimal, Od. 4.728 νῦν αὖ παῖδ' ἀγαπητὸν ἀνηρείψαντο θύελλαι ἀκλέα ἐκ μεγάρων, οὐδ' ὁρμηθέντος ἄκουσα, ohne daß man Nachricht von ihm hätte ; Il. 7.100 ἀλλ' ὑμεῖς μὲν πάντες ὕδωρ καὶ γαῖα γένοισθε, ἥμενοι αὖθι ἕκαστοι ἀκήριοι, ἀκλεὲς αὔτως, ruhmlos ; 12.318 οὐ μὰν ἀκληεῖς Λυκίην κάτα κοιρανέουσιν ἡμέτεροι βασιλῆες, vgl. Scholl. Didym.; – Nic. Al. 114 ; Qu.Sm. 3.363 ; Call. Del. 295 ; – Plat. Legg. IX.854e ἀκλεὴς γενόμενος, ruhmlos ; – Lys. 13.45 ἀκλεέστατος θάνατος, der schimpflichste Tod ; – Advb. bei Hom. dreimal, Il. 22.304 μὴ μὰν ἀσπουδί γε καὶ ἀκλειῶς ἀπολοίμην, ἀλλὰ μέγα ῥέξας τι ; Od. 1.241, 14.371 ἠδέ κε καὶ ᾧ παιδὶ μέγα κλέος ἤρατ' ὀπίσσω. νῦν δέ μιν ἀκλειῶς ἅρπυιαι ἀνηρείψαντο· (οἴχετ' ἄϊστος ἄπυστος); – Her. 5.74.