ἀ·κηδής, ής, ές :
   I act. :
      1 exempt de souci, IL. 21, 123 ; HÉS. Th. 489 ; etc. ; de crainte, CALL. Dian. 62 ;
      2 négligent, OD. 17, 319 ; ἀ. τινος, PLAT. Leg. 913 c, qui ne prend pas soin de qqn ;
   II pass. négligé, particul. abandonné sans sépulture, IL. 24, 554 ; OD. 20, 130 ; 24, 187, etc.

Étym. ἀ, κῆδος.

ές, Pass., uncared for; esp.
unburied, ὄφρα μὲν Ἕκτωρ κεῖται ἀ. Il. 24.554; ἢ αὔτως κεῖται ἀ. Od. 20.130; σώμοτ’ ἀκηδέα κεῖται Od. 24.187, cf. 6.26, 19.18. Adv. -ῶς Suid. Act., without care or sorrow, Il. 24.526, Hes. Th. 489, AP 11.42 (Crin.).
carcless, heedless, τὸν δὲ γυναῖκες ἀκηδέες οὐ κομέουσιν Od. 17.319, cf. Il. 21.123; c. gen., taking no thought for, φίλων S. Fr. 208.10; παίδων Pl. Lg. 913c. (κήδω harm harmless, Oppian. H. 1.611, 2.648, cf. Epic. ap. Suid.

ές (κῆδος),
1) sorglos, nachlässig, Od. 17.319 ; παίδων, sich um die Kinder nicht kümmernd, Plat. Legg. XI.913c ; Plut. Arist. et Cat. 3 ; sorgenfrei, θεοί Il. 24.526 ; Hes. ἀκηδέα θυμὸν ἔχειν, einen sorgenlosen Sinn haben, Th. 61, O. 112 ; sicher, ungestört, Il. 21.123 ; καὶ ἀνίκητος Hes. Th. 489 ; so sp.D. öfter, z.B. Ap.Rh. 1.556 ; Qu.Sm. 10.357.
2) pass., vernachlässigt, εἵματα ἀκηδέα κεῖται Od. 6.26 ; 19.18 ; 20.130 ; unbestattet, σώματα Od. 24.187, Il. 24.554 ; vgl. Ael. V.H. 12.64.
• Adv. ἀκηδῶς VLL.