ἀ·κίνδυνος, ος, ον [ῡ]
      1 qui ne court aucun danger, PD. P. 4, 189 ;
      2 qui n’expose pas à un danger, non dangereux, sans péril, HPC. 1260 ; THC. 1, 124 ; EUR. I.A. 17, Med. 251 ; IS. 42, 29 ; LUC. D. deor. 16, 1, etc. ; ἐν ἀκινδύνῳ, XÉN. Cyr. 4, 5, 28 ; Hier. 2, 10 ; LUC. Dem. enc. 46, à l’abri du danger.

• Cp. -ότερος, XÉN. Cyr. 3, 2, 2 ; • Sup. -ότατος, XÉN. Mem. 6, 5, 18.

Étym. ἀ, κίνδυνος.

ον, free from danger, σιγᾶς ἀ. γέρας Simon. 66; βίος Id. 36, cf. E. IA 17, Th. 1.124; πυρετοί Hp. Aph. 7.63; ἀρεταὶ ἀ. virtues that court no danger, i.e.
cheap, easy virtues, Pi. O. 6.9, cf. Th. 3.40; ἀ. εἶναί τινι τὸν ἀγῶνα Hyp. Lyc. 8; c. gen., guaranteed against risk, ἀ. παντὸς κινδύνου IG 12(7).67 (Amorgos), PTeb. 105.18 (ii BC). Adv. -νως E. Rh. 588, Antipho 2.4.7, etc. ; ἡ ἀ. δουλεία Th. 6.80; τὸ ἀ. ἀπελθεῖν αὐτούς their departure without danger to us, Id. 7.68; Comp. ἀκινδυνότερον with less danger, Pl. Phd. 85d; Sup. ἀκινδυνότατα, ζῆν X. Mem. 2.8.6.

[ῡ], gefahrlos, sicher, ἔπος Pind. P. 2.66 ; αἰών 4.189 ; βίος Eur. Iph.A. 17. Oft in att. Prosa, z.B. Th. 1.124 ; Xen. Cyr. 4.5.28.
• Adv. ἀσφαλέστερον καὶ ἀκινδυνότερον διαπορευθῆναι Plat. Phaed. 85d.