ἀθλέω-ῶ (f. ήσω, ao. ἤθλησα, pf. ἤθληκα) :
   I lutter, d’où :
      1 lutter : πρός τινα, HDT. 1, 67, contre qqn ; ἀθλ. ἄθλους, PLAT. Tim. 19 c, soutenir des luttes ; en parl. d’une bataille, combattre, HDT. 7, 212 ; au sens mor. ἀθλ. πόνον, EUR. Suppl. 317, subir une épreuve pénible ; ἀθλ. κινδυνεύματα, SOPH. O.C. 564, avoir à lutter contre des dangers ;
      2 être athlète, PLUT. ;
   II faire avec effort : (πόλιν) Λαομέδοντι, IL. 7, 453, construire à force de travail (une ville) pour Laomédon.

➳ Ion. ἀεθλέω : impf sans augm. 3 sg. ἀέθλεε, ANTH. App. 5 ; 3 pl. ἀέθλεον, HDT. 1, 67, etc.

Étym. ἄθλον.

Ion. impf. ἀέθλεον Hdt. 1.67, 7.212; aor. ἤθλησα (v. infr.); pf. ἤθληκα Plu. Demetr. 5; — Med., aor. ἐνηθλησάμην AP 7.117 (Zenod.); — Pass., pf. κατήθλημαι Suid. ; (< ἆθλος, ἆθλον); — commoner form of ἀθλεύω, used by Hom. only in aor. part., Λαομέδοντι… ἀθλήσαντε having contended with him, Il. 7.453; πολλάπερ ἀθλήσαντα having gone through many struggles, 15.30; contend in battle, Hdt. 7.212; πρός τινα 1.67; ἀ. ἄθλους, ἀ. κατὰ τὴν ἀγωνίαν Pl. Ti. 19c and b, cf. Lg. 830a; ἤθλησα κινδυνεύματα have engaged in perilous struggles, S. OC 564; φαῦλον ἀθλήσας πόνον E. Supp. 317; ἀ. τῷ σώματι Aeschin. 2.147.
to be an athlete, contend in games, Simon. 149, CIG 2810b (Aphrodisias).
hold games, ἐπ’ Ἀρχεμόρῳ B. 8.12.

= ἀεθλέω, kämpfen, arbeiten, Mühsal dulden, Hom. Il. 7.453 von einem τεῖχος, τὸ ἐγὼ καὶ Φοῖβος Ἀπόλλων ἥρῳ Λαομέδοντι πολίσσαμεν ἀθλήσαντες, 15.30 vom Hercules, τὸν μὲν ἐγὼ ἔνθεν ῥυσάμην καὶ ἀνήγαγον αὖτις Ἄργος ἐς ἱππόβοτον, καὶ πολλά περ ἀθλήσαντα ; – ἤθλησα Soph. O.C. 570 ; Eur. φαῦλον πόνον Suppl. 397 ; ἄθλους Plat. Tim. 19c ; NT.

ἀθλέω, -ῶ (in cl. also ἀθλεύω, < ἆθλος, a contest, in war or in sport),
to contend in games, wrestle, combat: 2Ti.2:5.†
(AS)