ἀ·θερίζω [ᾰ] négliger, acc. IL. 1, 261 ; OD. 8, 212 (touj. avec une nég.) ; gén. A.RH. 2, 477 ;

Moy. m. sign. DP. 997.

➳ Act. impf. ἀθέριζον, IL. l. c. ; fut. ἀθερίξω, A.RH. 3, 548 ; ao. ἀθέρισσα, A.RH. 2, 488, ou ἀθέριξα, A.RH. l. c. etc. Moy. ao. 3 sg. ἀθερίσσατο, DP. l. c.

Étym. inconnue.

Hom. (only pres. and impf.); aor.1 ἀθέριξα A.R. 2.477, 488; — Med., aor.1 ἀθερίσσατο D.P. 997: — make light of, c. acc. pers., οὔποτέ μ’ οἵγ’ ἀθέριζον Il. 1.261; οὔ… τιν’ ἀναίνομαι οὐδ’ ἀ. Od. 8.212, cf. Man. 6.217; abs., Od. 23.174; also c. gen., A.R. ll. cc.

verschmähen, verachten (ἐκρίπτω καὶ ἀποβάλλω, ἀπὸ μεταφορᾶς τῶν ἀθέρων Scholl. Od. 23.174 vgl. Apoll. Lex. Hom. 12.13), Hom. dreimal, Il. 1.261 οὔ ποτέ μ' οἵ γ' ἀθέριζον, Od. 8.212 τῶν δ' ἄλλων οὔ πέρ τιν' ἀναίνομαι οὐδ' ἀθερίζω, 23.174 οὔτ' ἄρ τι μεγαλίζομαι οὔτ' ἀθερίζω οὔτε λίην ἄγαμαι ; – Agath. 4 (V.216); c. gen. Ap.Rh., der den aor. ἀθερίξαι hat, 2.477 u. öfter.
Med. Dion.Per. 997.