GRC
ἀθεάμων
JSON
Bailly
ἀ·θεάμων, ων, ον, gén. ονος. [εᾰ] inattentif, indifférent à, gén. MÉN. RHÉT. 9, 239, 3 W. ; SYN. Insomn. 147 d.
Étym. ἀ, θεάομαι.
Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »
LSJ
ον, gen. ονος, not beholding, καλλέων τοσούτων Men. Rh. p. 383 S.
Adv. -όνως, i.q. ἀνεπιστημόνως, ἀπείρως, Poll. 4.10; — also Subst. ἀθεαμοσύνη, ἡ, ib. 9.
Adv. -όνως, i.q. ἀνεπιστημόνως, ἀπείρως, Poll. 4.10; — also Subst. ἀθεαμοσύνη, ἡ, ib. 9.
Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)
Pape
ον, der nicht gesehen hat, Sp. auch adveb.
Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)
This web service is provided and maintained by TELOTA - IT/DH
