ἀ·εργία, ας (ἡ) :
      1 inactivité, paresse, OD. 24, 251 ; HÉS. O. 301 ;
      2 stérilité d’un champ en jachère, ESCHN. 3, 108.

➳ [ῑ] par exc. HÉS. l. c. ; ion. -ίη, OD. HÉS. ll. cc.

Étym. ἀεργός.

Ion. -ίη [ι], ἡ, anot-working, idleness, Od. 24.251, Hes. Op. 311, Bion Fr. 14.6 (ubi vulg. ἀεργείᾳ). of a field, a lying fallow or waste, Orac. ap. Aeschin. 3.108; of the bowels, sluggishness, Aret. SD 1.15.

ἡ, Trägheit, Od. 24.251 (ἅπαξ εἰρημ.), Untätigkeit Hes. O. 310, in beiden Stellen ῑ u. danach sp.D.; Opp. H. 2.219 ; Ep.adesp. 590 (IX.210). Bei Aesch. 3.108 χώραν ἀναθεῖναι ἐπὶ πάσῃ ἀεργίᾳ (was er nachher erkl. τὴν χ. μήτ' αὐτοὺς ἐργάζεσθαι μήτ' ἄλλον ἐᾶν), das Wüstliegen des Ackers.