ἀ·δίαντος, ος, ον :
      1 non mouillé, SIM. fr. 37, 3 ; τὸ ἀδ. TH. H.P. 7, 10, 5 ; THCR. Idyl. 13, 41 ; ou ἡ ἀδ. ORPH. Arg. 918, adiante, sorte de fougère ;
      2 non humide de sueur, non affaibli, sans défaillance, PD. N. 7, 73.

➳ Adj. fém. -άντη, SIM. l. c.

Étym. ἀ, διαίνω.

ον, (< διαίνω) unwetted, ἀδιάντοισι παρειαῖς Simon. 37.3; ἀ. ἐξ ἁλός B. 16.122; not bathed in sweat, σθένος Pi. N. 7.72. as Subst., ἀδίαντος, ὁ, maidenhair, Adiantum Capillus-Veneris, Orph. A. 915; ἀδίαντον, τό, Theoc. 13.41; ἀ. [τὸ μέλαν] Thphr. HP 7.10.5; pl., Plu. 2.614b. ἀ. τὸ λευκόν, = τριχομανές, Thphr. HP 7.14.1, Dsc. 4.135.

unbenetzt, Nonn. D. 21.196 ; Pind. σθένος ἀδ. ἐξέπεμψεν ἐκ παλαισμάτων N. 7.73, ließ ohne Schweiß hervorgehen. Bei Simonid. 7 ἀδιάνταισι παρειαῖς.